ریسک‌های پوشش ریسک

دو روش برای پوشش ریسک عرضه‌های اولیه

مدیرعامل فرابورس از دو روش پوشش ریسک های احتمالی عرضه های اولیه خبر داد و گفت: علت انتخاب این روش ها عدم خروج نقدینگی از کل بازار است.

به گزارش سرمایه نگر، میثم فدایی با بیان اینکه ریسک‌های احتمالی عرضه‌های اولیه در بازار سرمایه از دو طریق‌ پوشش داده می‌شود گفت: مورد اول تقویم عرضه‌های اولیه است که در آن زمان عرضه مشخص می شود. از سال جاری، بورس و فرابورس دو الی سه هفته قبل از عرضه اولیه‌، نشستی برگزار و اطلاعات تحلیلی را به بازار ارائه می‌دهند تا منابع لازم جمع‌آوری و فشاری به بازار به جهت عرضه وارد نشود.

وی افزود: دومین مورد تنوع روش‌های عرضه است. برخی عرضه‌ها که احتمال می رود مشکلاتی در آینده ایجاد کند به صندوق‌ها اختصاص می‌یابد. سعی بر این است عرضه‌های اولیه با سنجش شرایط بازار انجام شوند تا نیازی به لغو آن نباشد. طی سال جاری عرضه‌های اولیه تقریبا در روز‌های مطلوب بازار انجام شد.

فدایی ادامه داد: علت انتخاب این روش‌ها عدم خروج نقدینگی از کل بازار است. قطعا هر عرضه اولیه‌ای که به شرایط بازار لطمه وارد و روند آن را دچار مشکل کند انجام نمی‌شود. / باشگاه خبرنگاران جوان

ریسک‌های سرمایه‌گذاری را بیشتر بشناسید

هر زمان که صحبت از ریسک به میان می‌آید، ناخودآگاه احساس هشدار و خطر در ذهن آدمی فعال می‌شود. مخصوصا زمانی که پای انواع ریسک‌های سرمایه‌گذاری در میان باشد.

• آیا ریسک کردن به خودی خود کار اشتباهی است؟
• از طرف دیگر، آیا کسی که خود را ریسک‌پذیر می‌داند باید بی‌مهابا دست به هر اقدامی بزند؟

اصطلاحا ریسک را می‌توان احتمال عدم موفقیت تعریف کرد که معمولا ناشی از عدم اطمینان و ناآگاهی از نتیجه یک عمل است. به همین صورت، ریسک در مفاهیم مالی را می‌توان عدم اطمینان از رسیدن به بازدهی مورد انتظار قلمداد کرد.

طبقه‌بندی سرمایه‌گذاران از منظر پذیرش ریسک

هر فردی قبل از شروع سرمایه‌گذاری حتما باید ارزیابی کند که تا چه اندازه توانایی پذیرش ریسک یا به عبارت دیگری عدم موفقیت دارد. در بیشتر مواقع، انتظار می‌رود هر اندازه که افراد، ریسک بیشتری می‌پذیرند، در عوض بازده بیشتری به عنوان پاداش ریسکی که متحمل شده‌اند، دریافت کنند.

در همین راستا، سرمایه‌گذاران با توجه به تحملی ریسکی که دارند به سه گروه زیر طبقه‌بندی می‌شوند.

ریسک‌پذیر

این افراد معمولا در سرمایه‌گذاری رویکردی جسورانه دارند و می‌توانند تا درجه‌ای از ریسک را تحمل کنند. به این معنی که با علم بر عدم قطعیت بازدهی، سرمایه‌گذاری می‌کنند. البته به این معنا نیست که کورکورانه و بدون تحقیق اقدام می‌کنند. این افراد ممکن است به سرمایه‌گذاری در سپرده‌های بانکی و یا اوراق درآمد ثابت علاقه‌ای نشان ندهند، در عوض سرمایه‌گذاری در سهام، سکه و ارزهای دیجیتال را ترجیح می‌دهند.

طرح سرمایه‌گذاری شاهین و طاووس در مانو، مناسب این افراد است. بیشتر سرمایه جمع‌آوری شده در این طرح، به سهام شرکت‌های بورسی و فرابورسی اختصاص می‌یابد و به همین خاطر ممکن است در بازه‌های زمانی، حتی منفی نیز شوند ولی با نگاهی به بازدهی این طرح‌ها در چند سال اخیر، بازدهی همواره از تورم بیشتر بوده و سودهای خوبی را نصیب سرمایه گذارانش کرده است.

ریسک‌گریز

افراد ریسک‌گریز زمانی که فرصت سرمایه‌گذاری می‌یابند در ابتدا به احتمال ضرر آن نگاه می‌کنند، و ممکن است با وجود احتمال سود بالا، به خاطر ریسکی که وجود دارد، از سرمایه‌گذاری در آن موقعیت خودداری کنند. افراد این گروه، تمایل بیشتری به سرمایه‌گذاری در سپرده‌های بانکی و اوراق مشارکت درآمد ثابت دارند. طرح سرمایه‌گذاری آمین در مدیریت ثروت مانو نیز مناسب این افراد است. این طرح برای افرادی که به دنبال دریافت سود نقدی ماهیانه تقریبا ثابتی هستند، مناسب است.

خنثی (نسبت به ریسک)

ریسک‌خنثی اصطلاحی است که برای سرمایه‌گذاران بی‌تفاوت به ریسک به کار گرفته می‌شود. این افراد در تصمیم‌گیری‌های خود هیچ توجهی به ریسک ندارند. اگر شما دو گزینه سرمایه‌گذاری به این افراد ارائه دهید، بدون توجه به میزان ریسک آنها، گزینه‌ای را انتخاب می‌کنند که بیشترین بازده مورد انتظار را داشته باشد. در واقع، سطح ریسک سرمایه‌گذاری برای این دسته افراد، یک فاکتور نامربوط است.

ریسک‌پذیری مهارت است یا ویژگی؟

ریسک‌پذیری یک ویژگی فردی است و همه افراد، درجه‌ای از آن را در خود احساس می‌کنند و این تفاوت در سطح ریسک‌پذیری با توجه به موقعیت شغلی و جغرافیایی، سن، سطح درآمد و فاکتورهای دیگر، متفاوت است. با این توصیف ممکن است درجه ریسک‌پذیری شما از پدر، همکار و دوستتان بیشتر یا کمتر باشد.

با این حال ریسک کردن یک مهارت است و مانند بسیاری از مهارت‌های دیگر، می‌توانیم آن را بهبود دهیم. به عنوان مثال ممکن است فردی اشتهای زیادی داشته باشد، ولی این به آن معنا نیست که او حتما باید چاق باشد. او می‌تواند مهارت کنترل وزن و هنر غذا خوردن را بیاموزد و همیشه در وزن دلخواه خود باشد.

این مسئله در سرمایه‌گذاری هم نمود پیدا می‌کند. مهارت‌هایی برای مدیریت ریسک وجود دارد که افراد می‌توانند با رعایت آن اصول، از به خطر انداختن سرمایه خود جلوگیری کنند.

طرح‌های سرمایه‌گذاری مانو به گونه‌ای تنظیم شده است که همه افراد متناسب با درجه ریسک‌پذیری خود بتوانند با هر سطح از دانش تخصصی از فرصت‌های سرمایه‌گذاری بهره‌مند شوند.

انواع ریسک‌های سرمایه‌گذاری

حال که با مفهوم ریسک آشنا شدید، بد نیست که با انواع ریسک‌های سرمایه‌گذاری که ممکن است با آن روبرو شوید، آشنا شوید. ریسک‌ها به طور کلی ترکیبی از ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک است.

ریسک سیستماتیک

در واقع ریسکی که مربوط به کل بازار است و نه تنها روی یک سهم یا یک صنعت بلکه روی کل بازار تاثیر می‌گذارد را اصطلاحا ریسک سیستماتیک، ریسک غیرقابل حذف یا ریسک بازار می‌گویند. برای کنترل این ریسک معمولا از استراتژی‌های پوشش ریسک استفاده می‌کنند. این ریسک همواره با بازار سهام همراه خواهد بود، زیرا از فاکتورهای اقتصاد کلان مثل جنگ، تحریم‌های سیاسی و اقتصادی، نرخ بهره، تورم و عوامل دیگر تاثیر می‌پذیرد. برای اندازه‌گیری این ریسک از مفهومی به نام بتا استفاده می‌کنند که در مقاله دیگری به آن پرداخته می‌شود. از انواع ریسک سیستماتیک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

ریسک تورم

همانطور که از اسم این ریسک مشخص است، این ریسک به قدرت خرید یا تورم ارتباط دارد. فرض کنید تورم سالیانه کشور حدود 30 درصد باشد و شما در سرمایه‌گذاری خود، 50 درصد سود می‌کنید. در این حالت بازدهی خوبی به دست آورده‌اید چرا که 20 درصد به قدرت خرید شما اضافه شده است. حال فرض کنید، تورم 40 درصد افزایش پیدا کند و بازدهی شما همان 50 درصد باشد، چه اتفاقی رخ داد؟! آیا دوباره این سرمایه‌گذاری برای شما جذاب است؟ به این نوع ریسک که ناشی از افزایش تورم در کشور است، ریسک تورم (Inflation Risk) می‌گویند.

ریسک نرخ بهره

با توضیح یک مثال، این نوع ریسک را بیشتر توضیح می‌دهیم. فرض کنید می‌خواهید بین سپرده‌گذاری در بانک با نرخ سود ثابت ۱۸ درصد و خرید سهامی که انتظار دارید در یک سال 30 درصد بازدهی داشته باشد، یکی را انتخاب کنید. ممکن است به خاطر تمایل به ریسکی که دارید به خاطر اختلاف 12 درصدی سود، سهام را انتخاب کنید. بعد از مدتی بانک مرکزی تصمیم می‌گیرد سود سپرده‌گذاری را از 18 درصد به 24 درصد افزایش دهد. آیا با این اتفاق که اختلاف 6 درصد شد، باز هم ریسک می‌کنید و سهام را انتخاب می‌کنید؟ به این نوع ریسک که به نرخ بهره اعلامی از طرف بانک مرکزی بستگی دارد، اصطلاحا ریسک نرخ بهره (Interest Rate Risk) می‌گویند.

ریسک سیاسی

ریسک سیاسی، ریسکی در نظر گرفته می‌شود که سیاست یا اقتصاد یک کشور می‌تواند بر سرمایه‌گذاری‌ها تأثیر منفی بگذارد. برخی از نمونه‌های ریسک سیاسی شامل موانع تجاری، تحریم، مالیات و قانونگذاری‌ها باشد.

ریسک نرخ ارز (ریسک ارزی)

یکی از مهمترین ریسک‌های سرمایه‌گذاری که در سال‌های اخیر بسیار تاثیرگذار بوده است، می‌تواند افزایش نرخ ارز باشد. ممکن است تغییر در ارزش دلار و یا دیگر ارزهای خارجی، در طول دوره سرمایه‌گذاری بر بازدهی شما تاثیر منفی داشته باشد. این ریسک می‌تواند بر سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی که مراوده مالی ارزی دارند بسیار چشمگیر باشد.

ریسک غیرسیستماتیک

این ریسک مربوط به شرکت یا یک صنعت خاص است و از آن جایی که می‌توان با متنوع‌سازی و تشکیل سبد سرمایه‌گذاری، آن را کاهش داد به آن ریسک حذف شدنی هم گفته می‌شود.

به عنوان مثال اگر تعرفه واردات خودرو، نرخ خوراک پتروشیمی‌ها و هزینه حمل و نقل و مواردی از این قبیل که روی سودآوری یک شرکت تاثیرگذار است رخ دهد، سهام آن شرکت متحمل ریسک غیرسیستماتیک می‌شوند. ریسک‌های غیر سیستماتیک انواع مختلفی دارند.

ریسک تجاری

نوع اول ریسک غیرسیستماتیک، ریسک تجاری است. ریسک تجاری زمانی بوجود می‎‌آید که در مورد درآمد عملیاتی عدم اطمینان و قطعیت وجود دارد. شرکت‌های خدماتی جریان درآمدی نسبتاً ثابت و پایدار دارند و اینطور به نظر می‌رسد که ریسک تجاری کمتری دارند. با این حال، شرکت‌هایی مانند تولیدکنندگان خودرو سطح درآمد عملیاتی ناپایداری دارند و بنابراین ریسک تجاری بیشتری خواهند داشت.

ریسک مالی

نوع دوم ریسک غیرسیستماتیک، ریسک مالی است، یعنی ریسکی که ساختار مالی یک شرکت روی ارزش سرمایه‌گذاری آن تأثیر منفی بگذارد. مشاغل، نهادهای دولتی، بازارهای مالی و افراد می‌توانند در معرض خطر مالی قرار گیرند.

ریسک مدیر سرمایه‌گذاری

ریسک مدیر سرمایه‌گذاری ریسکی است که با مهارت مدیر یک صندوق سرمایه‌گذاری همراه است. این ریسک می‌تواند به تغییر در سبک سرمایه‌گذاری یا تغییر در تیم مدیریت اشاره داشته باشد. اساساً، کلیه زیان‌های ناشی از اشتباهات، سهل‌انگاری و بی‌کفایتی مدیران یک سبد مالی، در معرض ریسک مدیر سرمایه‌گذاری قرار می‌گیرند.

ریسک نقدشوندگی

ریسک نقدشوندگی، نشان‌دهنده توانایی فروش سریع یک سرمایه‌گذاری با قیمت منصفانه است. به عبارت دیگر، این ریسک به توانایی تبدیل به وجه نقد کردن دارایی در بازار برمی‌گردد. به عنوان مثال املاک و مستغلات قابل فروش هستند ولی معمولا سریع تبدیل به نقد نمی‌شوند. از طرف دیگر معمولا سهام بنیادی، در کسری از ثانیه به فروش می‌رسد.

سخن پایانی

شما باید خود را بشناسید و بدانید تا چه حدی تحمل ریسک دارید و با ویژگی‌های آن بازار و ریسک‌های سرمایه‌گذاری در آن آشنا باشید. باید تا آنجا که امکان دارد، سرمایه‌گذاری‌های خود را متنوع کنید تا سطح ریسک غیرسیستماتیک خود را کاهش دهید. با این حال، به یاد داشته باشید که ریسک سیستماتیک از کنترل شما خارج است و به اقتصاد بستگی دارد. در کل عدم قطعیت ذات سرمایه‌گذاری است و با افزایش آگاهی، آموزش و تحقیق تنها می‌توان از این عدم قطعیت کاست.

تیم متخصص مدیریت ثروت مانو تلاش می‌کند در استراتژی‌های معاملاتی خود تمامی ریسک‌های سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرد و با کمترین ریسک، بیشترین بازدهی ممکن را برای مشتریانش شناسایی کند.

پوشش ریسک ، گلوگاه سرمایه‌گذاری در کشورهای منطقه

مهر /خلأ پوشش کافي ريسک سياسي ورود کار و سرمايه ايراني به بازار ۴۰۰ ميليارد دلاري بازسازي کشور سوريه را با مشکل مواجه کرده است.
به گزارش خبرنگار مهر، امنيت سرمايه‌گذاري از اصلي‌ترين مؤلفه‌هايي است که سرمايه‌گذاران براي شروع فعاليت‌هاي اقتصادي خود در نظر مي‌گيرند. در منطقه غرب آسيا عوامل غيراقتصادي نظير جنگ، درگيري‌هاي نظامي و عمليات‌هاي تروريستي همان‌گونه که ويراني‌هاي فيزيکي بسياري به همراه داشته‌اند، ريسک سياسي سرمايه‌گذاري را نيز افزايش داده‌اند.

اهميت پوشش ريسک سياسي

منظور از ريسک سياسي يا ژئوپوليتيک، ريسک‌هايي است که به دليل بي‌ثباتي عوامل مرتبط با نهاد حاکميت و تنش‌هاي امنيتي-نظامي به وجود مي‌آيد. ريسک سياسي موجب مي‌شود تا بازدهي سرمايه‌گذاري در يک کشور و سطح اطمينان سرمايه‌گذاري کاهش يابد. بسياري از شرکت‌ها و بنگاه‌هاي اقتصادي به همين خاطر از حضور در بازارهاي سودآور کشورهاي منطقه نظير سوريه چشم‌پوشي مي‌کنند. چنانچه فعالين اقتصادي فضاي سياسي را بي‌ثبات تلقي کنند، اين تلقي بر قابل پيش‌بيني بودن نرخ بازده سرمايه‌گذاري و قابليت دوام سياست‌هاي عمومي اقتصادي اثر منفي مي‌گذارد. در نتيجه به عملکرد بازارهاي مالي آسيب مي‌زند و تخصيص منابع را مختل مي‌کند.

در مقابل، ثبات سياسي موجب کاهش نا اطميناني، گسترش ارتباطات و تعاملات بين بنگاه‌ها و دولت‌هاي مختلف، افزايش امنيت دارايي‌هاي فيزيکي و اولين شالوده و پايگاه براي فعاليت‌هاي مولدي محسوب مي‌شود که جهش‌هاي اقتصادي را ممکن مي‌سازد. دولت‌ها مي‌تواند با اجراي سازوکارهاي پوشش ريسک سياسي، شرايط ثبات سياسي را براي فعالين اقتصادي ايجاد کنند.

اهميت پوشش ريسک سياسي براي دولت‌ها اين است که بتوانند در بازاريابي براي شرکت‌هاي متبوع خود موفق باشند. از طرف ديگر، شرکت‌هاي سرمايه‌گذار با بررسي پوشش ريسک سياسي کشور هدف سعي دارند با اطمينان خاطر از منافع سرمايه‌گذاري در کشورهاي ديگر بهره‌مند شوند.

پوشش ريسک سياسي به مثابه يک وظيفه دولتي

بسياري از فعالان عرصه تجارت به دليل خطرات موجود در صحنه بين‌الملل، به ويژه ريسک‌هاي سياسي، تمايلي به حضور در عرصه‌هاي بين المللي بدون دريافت ضمانت پوشش اين ريسک ندارند. از طرفي شرکت‌هاي خصوصي بيمه تجاري به دليل محدوديت منابع و عدم تمايل به مواجه‌شدن با ريسک سياسي، عموماً به سمت پوشش ريسک‌هاي سياسي حرکت نمي‌کنند. در اين حالت از يک سو احساس نياز و تقاضا براي پوشش اين نوع ريسک وجود دارد ولي در طرف مقابل، اقدامي براي عرضه اين خدمت صورت نمي‌گيرد. در اين شرايط مي‌توان ادعا کرد که در صنعت بيمه شکست بازار رخ مي‌دهد.

شکست بازار نشان‌دهنده شرايطي در بازار است که کميت محصول مورد تقاضاي مصرف‌کنندگان با مقدار تأمين شده از طرف تأمين‌کنندگان برابري ندارد. به عبارت ديگر زماني که عرضه و ریسک‌های پوشش ریسک تقاضا در تعادل نباشد شکست بازار اتفاق مي‌افتد. شکست بازار از جمله شرايطي است که در آن دولت‌ها مکلف به دخالت در بازار مي‌شوند. لذا تلاش براي رفع اين نگراني و افزايش قدرت مقابله صادرکنندگان با ريسک‌هاي سياسي، از جمله دلايل دولت‌هاي جهان براي تأسيس آژانس‌هاي اعتبار صادراتي (ECA) بود. اين قبيل آژانس‌ها وابسته به دولت‌ها و متکي به حمايت‌هاي مالي آن هستند و اغلب ريسک‌هايي را پوشش مي‌دهند که شرکت‌هاي بيمه تجاري تمايلي به پرداختن به آن‌ها ندارند. به عنوان نمونه، مهم‌ترين آژانس‌هاي اعتبار صادراتي در دنيا، شرکت بيمه اعتباري و صادراتي چين(Sinosure)، آژانس بيمه صادراتي روسيه(EXIAR)، شرکت هرمس آلمان(Hermes)، آژانس توسعه بين‌المللي استراليا(AusAID)، دپارتمان ضمانت اعتبار صادراتي بريتانيا(DFID)، بانک صادرات و واردات آمريکا(Ex-Im Bank) و شرکت بين‌المللي تامين‌مالي توسعه‌اي آمريکا(DFC) هستند.

وضعيت پوشش ريسک سياسي در ايران

در ايران نيز صندوق ضمانت صادرات ايران(EGFI) وظيفه پوشش ريسک سياسي را بر عهده دارد. اين صندوق با صدور انواع ضمانت‌نامه‌ها و بيمه‌نامه‌ها، خدمات پوشش ريسک سياسي را ارائه مي‌دهد. ارزيابي‌هاي صندوق ضمانت صادرات ايران از وضعيت ريسک کشورها اصلي‌ترين شاخص تعيين‌کننده سقف ارائه تسهيلات به کشورها است. اما ارزيابي‌هاي اين صندوق از وضعيت ريسک نهادها و کشورها، وابسته به ارزيابي‌هاي نهادهاي اعتبارسنجي بين‌المللي نظير OECD، Fitch، Moody’s و S&P است. با توجه به شرايط تحريمي ايران، دسترسي به داده‌هاي اين نهادها با دشواري‌هايي همراه است و از اين رو، روند ارزيابي‌هاي صندوق ضمانت صادرات تحت تأثير قرار گرفته است. مسئله ديگر اين وابستگي، عدم لحاظ مشترک بودن برخي از ريسک‌ها ميان ايران و بعضي از ديگر کشورها در فرآيند ارزيابي است. به عنوان مثال تحريم‌هاي اقتصادي، ريسک سياسي کشورهاي ايران، کره شمالي، سوريه، ليبي و ونزوئلا را افزايش داده است. اين افزايش ريسک براي کشورهاي ثالث محسوس است اما هنگامي که نهادهاي تحريم شده ايران بخواهند با نهادهاي تحريم شده از اين کشورها مراوده داشته باشند، به علت دو طرفه بودن تحريم، اثر ريسک تحريم خنثي مي‌شود. با اين اوصاف مي‌توان ادعا کرد وابستگي به نهادهاي بين‌المللي نتايج بعضي از ارزيابي‌هاي صندوق ضمانت صادرات را با بزرگ‌نمايي همراه مي‌کند.

سقف پوشش ريسک صندوق ضمانت صادرات کافي نيست

مسئله ديگري که اين نظام ارزيابي براي صندوق ضمانت صادرات ايجاد کرده است، عدم انعطاف ساختاري براي استفاده از ظرفيت‌هاي مقطعي است. به طور خاص با وضعيت فعلي نظام ارزيابي صندوق، امکان استفاده بخش خصوصي از فرصت‌هاي ریسک‌های پوشش ریسک اقتصادي به وجود آمده ناشي از تغييرات سياسي منطقه فراهم نمي‌شود. به عنوان مثال، شروع دوران بازسازي سوريه، بستر صادرات خدمات فني مهندسي، سرمايه‌گذاري عمراني و افزايش تجارت با اين کشور را مهيا کرده است. اما ريسک‌هاي سياسي اين کشور، مانع اصلي استفاده فعالين بخش خصوصي ايران از بازار ۴۰۰ ميليارد دلاري بازسازي سوريه محسوب مي‌شود. در صورت تأمين پوشش ريسک سياسي سوريه، فعالين بخش خصوصي ايران مايل به استفاده از فرصت‌هاي سرمايه‌گذاري در اين کشور مي‌شوند اما صندوق ضمانت صادرات، سوريه را در گروه پرريسک‌ترين کشورها قرار داده و سقف ارائه مجموع خدمات در رابطه با اين کشور را ۵۰ ميليون دلار تعيين کرده که در مقايسه با حجم سرمايه‌هاي مورد نياز براي شروع سرمايه‌گذاري ناچيز است.

تمامی ابزارهایی که به شما برای مدیریت ریسک در بازارهای مالی کمک می‌کند

تمامی ابزارهایی که به شما برای مدیریت ریسک در بازارهای مالی کمک می‌کند

سرمایه گذاری در بازارهای مالی داخلی و خارجی می‌تواند از کاهش ارزش دارایی‌های شما بکاهد. سرمایه گذاری‌های مولد سود خوبی برای سرمایه گذار خواهند داشت. اما چه ابزارهای مدیریت ریسک مالی به شما برای داشتن کنترل روی دارایی‌های‌تان کمک می‌کنند؟ آیا ابزارها صرفاً می‌تواند برای کاهش ضرر و زیان کافی باشد؟ روش‌های مدیریت ریسک بازارهای مالی چیست؟

مدیریت ریسک چیست؟

مدیریت ریسک فرایندی شامل شناسایی ریسک، تحلیل، اقدام، نظارت و کنترل است که برای کاهش اثرات ناشی از ریسک انجام می‌شود. انجام هیچ کاری بدون ریسک و مانع نخواهد بود. برداشتن قدم‌های تازه در دنیای تجاری، همیشه با بروز مشکلات و موانع بسیار همراه می‌شود. مدیریت ریسک مالی از جمله گرایش‌هایی است که کاربردهای زیادی دارد. مدیریت ریسک باید با هدف شناسایی عوامل خطر ساز انجام شود. پس از این کار تجزیه و تحلیل تمامی موانع الزامی است. شما باید متوجه شوید که هر ریسک چه اثری روی کار شما می‌گذارد. تنها بعد از این کار است که می‌توان راه حل مناسب را برای کاهش و حذف ریسک پیدا کرد. اگر مدیریت ریسک به درستی انجام شود، خیلی راحت می‌توان و وقایع آینده را پیش بینی کرد. برای پیدا کردن ریسک‌های موجود در پروژه باید به سراغ ابزار‌ها برویم. بدون اطلاع از ابزارها و روش‌های مدیریت ریسک، نمی‌توان راه حل مناسبی را اتخاذ کرد. ابزارهای مدیریت ریسک مالی به شما کمک می‌کنند تا از سرمایه و دارایی خود محافظت کنید. برای شرکت‌های بزرگ، حفظ دارایی‌های منقول و غیرمنقول اهمیت زیادی دارد. برای مدیران مالی و صاحبان کسب و کار مهم است که به مدیریت ریسک و انواع آن تسلط داشته باشند. گذراندن دوره مدیریت ریسک نه تنها می‌تواند شما را با مفاهیم پایه مدیریت ریسک آشنا کند، بلکه مهارت شما را برای جلوگیری و مقابله با ریسک بیشتر می‌کند.

بیشتر بخوانید:

سرمایه منقول و غیرمنقول را چگونه مدیریت کنیم؟

در مدیریت امور مالی و حسابداری مالی، شناسایی دارایی‌های شرکت یا سازمان اهمیت زیادی دارد. یکی از وظایفی که بر دوش حسابداران مالی گذاشته می‌شود، بررسی منظم دارایی‌های ثابت و جاری است. از یک حسابدار مالی انتظار می‌رود که بتواند سرمایه منقول و غیر منقول را با وجود ریسک‌های متفاوت مدیریت کند. سرمایه منقول، شامل دارایی‌هایی می‌شود که قابلیت جابجایی و انتقال دارد. یعنی می‌توان آن را بدون کاهش ارزش از جایی به جای دیگر منتقل کرد. چیزهایی مانند ماشین، میز، دفتر، تلویزیون، پروژکتور، پرده، چراغ، لوازم تحریر و… برای یک شرکت دارایی منقول محسوب می‌شود. در مقابل اموال منقول، سرمایه غیرمنقول وجود دارد. تمام چیزهایی که نتوانید آن‌ها را بدون آسیب رساندن به اصل جنس جابه جا کنید، ریسک‌های پوشش ریسک غیر منقول است. برای مثال دفتر کاری یا زمین شرکت غیر منقول محسوب می‌شود زیرا نمی‌توانید آن را به طور کامل جابه جا کنید. ابزارهای مدیریت ریسک مالی، تنها به پیدا کردن راه حل‌های بهتر کمک می‌کنند اما برای شناسایی دارایی‌ها خودتان باید دست به کار شوید. بنابراین مهم است که تمامی دارایی‌ها بدون هیچ کم و کاستی به طور منظم بررسی شوند.

بسیاری از سرمایه گذاران بورس ایران، اگر از روش های مدیریت ریسک استفاده می‌کردند، ضرر و زیان کنترل شده داشتند

ابزارهای مدیریت ریسک در بازارهای مالی

منظور از ابزارهای مدیریت ریسک مالی، ابزارهای هستند که به کاهش صدمات ریسک و مقابله با آن‌ها کمک می‌کند. سرمایه گذاری در بازارهای مالی و غیرمالی همیشه با ریسک همراه است. مدیریت ریسک در بازارهای سرمایه با مدیریت ریسک پروژه تفاوت دارد اما نتیجه کار یکسان است. تمامی فرایندهای مدیریت ریسک باید به جلوگیری، کاهش، مقابله و حذف ریسک منجر شود. در غیر این صورت مسیر شما برای انجام مراحل مدیریت ریسک ناقص است. ابزارهای مدیریت ریسک مالی در بازارهای جهانی بسیار متنوع‌تر از بازارهای مالی ایران است. در ادامه به بررسی هر دو موضوع می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید:

مدیریت ریسک در بورس ایران

برای مقابله با ریسک نوسان قیمت سهام بورس ایران از ابزارهای به نام ابزارهای مشتقه استفاده می‌شود. از این ابزارها می‌توان برای دارایی‌ها، شاخص‌ها و نرخ‌ها استفاده کرد. در بورس ایران 3 ابزار قراردهای اختیار معامله، قراردادهای آتی و اوراق اختیار فروش تبعی وجود دارد.

قراردهای اختیار معامله

این قرارداد بین دارنده سهام و مسئول امور مالی بسته می‌شود. طبق این قرارداد مسئول امور مالی یا فروشنده می‌تواند اختیار معاملات مالی و خرید و فروش سهام را داشته باشد. البته شروط و قیمت گذاری سهام می‌تواند طبق توافق دو طرف متفاوت باشد. در قرارداد اختیار خرید، دارنده قرارداد حق دارد تا مقدار معینی از دارایی‌های سهامی را با قیمت مشخص مورد توافق خریداری کند. قرارداد اختیار فروش، مقابل قرارداد اختیار خرید وجود دارد و طبق آن دارنده قرارداد می‌تواند بخشی از دارایی‌ها را با قیمت مورد توافق به فروش بگذارد. از طرفی دارنده قرارداد می‌تواند حق المعامله خود را از دارایی‌ها کسب کند. عمدتاً این قرارداد برای کسب سود بر اساس حرکت بازار و افت و خیز آن بسته می‌شود. نتیجه آن مقابله با نوسانات بازار سهام است.

از جمله مهم‌ترین ابزارهای مدیریت ریسک مالی، قرارداد آتی است. مضمون این قرارداد بستن نوعی تعهد مالی بر روی یک دارایی پایه است. یعنی در زمان بستن قرارداد فروشنده متعهد می‌شود که در زمان سررسید و به میزان تعیین شده در قرارداد، یک سبد سهامی به عنوان دارایی پایه به خریدار تحویل دهد. این قرارداد به خوبی می‌تواند پوشش ریسک تغییرات قیمت در آینده را انجام دهد. قراردادهای آتی منجر به کسب سود برای هر دو طرف معامله می‌شود. در خرید سهام به روش آتی، خریدار نیازی به پرداخت تمام مبلغ سرمایه گذاری ندارد. سازمان بورس در خرید سهام قراردادهای آتی تنها درصدی از ریسک‌های پوشش ریسک مبلغ معامله را به عنوان وجه تضمین دریافت می‌کند.

اوراق اختیار فروش تبعی

اوراق اختیار فروش تبعی از جمله بهترین ابزارهای مدیریت ریسک مالی در بورس است. این اوراق به عنوان بیمه سهام هم شناخته می‌شود. در زمانی که نوسانات قیمتی زیاد می‌شود و ریسک‌های پوشش ریسک احتمال ضرر‌های کلان وجود دارد، شما می‌توانید با پس گرفتن حداقل مبلغ سرمایه از بازار خارج شوید. اگر قیمت سهام از قیمت زمان خرید آن کمتر شود، شما می‌توانید مبلغ زیان‌تان را دریافت کنید. اگر قیمت سهام در تاریخ سررسید قرارداد بیشتر از مبلغ خریداری شده آن باشد هم، شما اصل دارایی و سود آن را خواهید گرفت. بنابر این به سادگی می‌توانید ریسک ناشی از نوسانات قیمت هیجانی بازار را به کمترین حد خود برسانید.

در بازارهای مالی مانند فارکس، ریسک‌های متفاوتی نسبت به بازارهای داخلی وجود دارد

مدیریت ریسک در فارکس

امکان بستن قرارداد‌های مدیریت ریسک در فارکس از ایران وجود ندارد. دارندگان سرمایه در این بازار، نمی‌‌توانند انتظار حمایت‌های دولتی را داشته باشند. بنابراین تنها راهی که پیش روی شما باقی می‌ماند، استفاده از تکنیک‌های مدیریت ریسک است. برای این کار به شما توصیه می‌کنیم تا تکنیک‌های زیر را در نظر داشته باشید:

• وضعیت بازار را همیشه رصد کنید. قبل از هرگونه معامله، از آمار‌ها و تحلیل‌های مالی برای پیش بینی ثبات بازار و نوسانات ارز طرز استفاده کنید.
• محدودیت‌های زمانی کوتاه مدت و بلند مدت برای خود در نظر بگیرید. پس از مدتی می‌توانید شرایط معاملات خود و سوددهی آن‌ها را در حالت کوتاه مدت و بلند مدت متوجه شوید.
• برای سرمایه گذاران مبتدی داشتن معاملات بزرگ توصیه نمی‌شود. هیچ وقت کل دارایی خود را در یک معامله سرمایه گذاری نکنید. هر بار با درصد کمی از دارایی سبد وارد معامله شوید تا بتوانید سود و ضرر را کنترل کنید.
• از معاملات احساسی بپرهیزید. هیچ وقت از روی هیجان وارد یک معامله یا از آن خارج نشوید.
• همیشه برای پیشرفت روند بازار برخلاف پیش بینی‌های خود آماده باشید. همیشه در پیش بینی آینده امکان خطا وجود دارد.

جمع بندی

برای مدیریت ریسک و سرمایه باید چک لیستی از اقدامات قابل انجام تهیه کنید. ابزارهای مدیریت ریسک مالی، می‌توانند به شما برای کاهش ضررهای غیر قابل جبران کمک کنند اما موفقیت آن‌ها بستگی به نکات زیادی دارد. روش‌ها و ابزارهای مدیریت ریسک، باید متناسب با نوع بازار و نوع سرمایه گذاری انتخاب شوند. اما همیشه یکسری از تکنیک‌ها به شما برای کاهش یا پذیرش ریسک کمک می‌کنند. تکنیک‌های زیر را در معاملات خود در نظر بگیرید:

• برای انجام هر گونه خرید یا فروش برنامه ریزی از قبل داشته باشید
• حد ضرر و حد سود تعیین کنید و بر آن پایبند باشید
• نقاط حد ضرر را منطقی انتخاب کنید
• قانون ریسک یک درصدی را جدی بگیرید
• در بستن سبد سهامی، داشتن تنوع سهم را فراموش نکنید

در دوره مدیریت ریسک آموزشگاه حسابداری حسابداران خبره می‌توانید با نکات زیادی از جمله تکنیک‌های مدیریت ریسک پول و سرمایه در بازارهای مالی آشنا شوید. قبل از ورود به بازارهای مالی باید توانایی پذیرش ریسک‌ها و ضرر‌ها را هم داشته باشید. این دوره می‌تواند شما را از نظر ذهنی هم آماده کند.

برای پوشش ریسک های متنوع حوادث طبیعی باید سطح تعامل دستگاه های مرتبط افزایش یابد

ایران یکی از ده کشور حادثه خیز است و به همین خاطر باید در برابر ریسک های احتمالی از روش های نظام مند و یکپارچه بهره بگیریم.

به گزارش چابک آنلاین به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل بیمه مرکزی، مدیرعامل صندوق بیمه حوادث طبیعی با برشمردن فرایند تاسیس این صندوق به عزم جدی بیمه مرکزی برای برطرف کردن مشکلات قانونی تاسیس و آغاز فعالیت آن، اظهار داشت: شروع به کار صندوق بیمه حوادث طبیعی مستلزم تسریع شورای نگهبان در تایید نهایی مصوبه آن است.
رضا کاظمی تکلیمی افزود:ما جزو ده کشور حادثه خیز جهان هستیم و باید سرعت بخشی در دستور کار قرار گیرد تا دولت در برخورد با این ابرچالش ها با دغدغه های ریسک‌های پوشش ریسک کمتری روبرو شود.
وی خاطرنشان کرد: شرکت های سی و پنج گانه بیمه برای دریافت حق بیمه و ارائه پوشش کافی، آمادگی دارند و بعد از مصوبه نهایی و مشخص شدن عدد حق بیمه و همچنین ایفای تعهدات دولت این صندوق کار خود را به صورت رسمی آغاز خواهد کرد.
کاظمی تکلیمی در پایان ابراز امیدواری کرد صندوق بیمه حوادث طبیعی با همراهی تمامی نهادهای مرتبط و حمایت قانونی دولت علاوه بر کاهش نگرانی دولت ها از جبران خسارات ناشی از حوادث طبیعی به افزایش ضریب اطمینان و آرامش جامعه منتهی شود.
شایان ذکر است دکتر غلامرضا سلیمانی_ رئیس کل بیمه مرکزی_ نیز در گفتگوی شبکه یک سیما با تشریح ابعاد گوناگون ظرفیت های صندوق بیمه حوادث طبیعی از سرعت روند رفع مشکلات راه اندازی آن سخن گفته است.