معایب پول های فیات

5 1 0 0.0

ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟

برای توضیح ارز فیات در یک خط می توان به طور خلاصه گفت که ارز فیات، ارز قانونی و دولتی یک کشور است. این پول توسط دولت پشتیبانی می شود. دارای پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره نمی باشد. ارزش پول فیات از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادر کننده حاصل می شود. این ارز نقطه مقابل ارز کالایی است. تفاوت بین پول فیات و پول کالا به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود. پول کالا دارای ارزش ذاتی است که این ارزش از موادی که از آن ساخته شده اند، مانند سکه های طلا و نقره، حاصل می شود. در مقابل، پول فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد و قابل تبدیل یا بازخرید نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای فیات هستند؛ از جمله دلار آمریکا، یورو، ریال و سایر ارزهای مهم جهانی.

ارز فیات چگونه کار می کند؟

پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت از ارزش آن حفاظت می کند. همچنین اینکه دو طرف در یک معامله در مورد ارزش آن توافق می کنند.

از نظر تاریخی، در گذشته دولت ها از یک کالای فیزیکی ارزشمند مانند طلا یا نقره، سکه ضرب می کردند یا پول کاغذی چاپ می کردند که می توانست برای خرید مقدار مشخصی از کالاهای فیزیکی استفاده شود. به این نوع ارز “ commodity money ” گفته می شد که با “ fiat money ” متفاوت است.

به دلیل این که ارز فیات با منابع فیزیکی مانند طلا یا نقره ارتباطی ندارد، امکان دارد به دلیل تورم ارزشش پایین بیاید. حتی ممکن است در صورت تورم حاد، ارزش خود را کاملا از دست بدهد.

گر مردم یک کشور اعتقادی به پول ملی شان نداشته باشند و دید منفی نسبت به آن پیدا کنند، آن پول دیگر ارزش ندارد. به عنوان مثال، این ارز با ارزی که پشتوانه ی آن طلا است، متفاوت می باشد. ارزش ذاتی آن ارز مبتنی بر تقاضای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا است.

پول فیات چگونه به وجود آمد؟

کلمه “فیات” از زبان لاتین آمده و “اجازه دهید انجام شود” ترجمه می شود. حدود سال 1000 میلادی، چین اولین کشوری بود که از ارز فیات استفاده کرد و سپس این ارز به سایر کشورهای جهان گسترش یافت. پول فیات در قرن بیستم وقتی ریچارد نیکسون رئیس جمهور ایالات متحده قانونی را مبنی بر لغو تبدیل مستقیم دلار آمریکا به طلا را تصویب کرد، از محبوبیت خوبی برخوردار شد.

در تاریخ آمریکا، ارز این کشور دارای پشتوانه طلا و بعضا نقره بود. دولت فدرال هنگام تصویب و ثبت قانون بانکداری اضطراری در سال 1933، همچنین اجازه نامه ی شهروندان در معامله ارز با طلای دولت را لغو کرد.

زمانی که آمریکا اختیار دادن طلا به دیگر کشور ها در ازای گرفتن دلار آمریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز در سال 1971 کاملا برداشته شد. از آن تاریخ تا به الان همانطور که بر روی دلار آمریکا چاپ شده است، تنها پشتوانه ای که دارد “ایمان و اعتبار دولت آمریکا” است.

مزایا و معایب ارز فیات

به طور کلی ارز فیات جزو ارزهای خوب و قابل قبول به شمار می آید اما در صورتی که قادر باشد نقشه ها و برنامه هایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود نیازمند آن است را اعمال کند. علاوه بر این پول فیات، دارای مزایایی نیز میباشد که منجر به ایجاد ارزش حبابی برای دولت ها میشود.

در ادامه به طور جداگانه به بررسی مزایا و معایب این نوع ارز میپردازیم.

مزایا

از آنجا که ارز فیات یک منبع کمیاب یا ثابت نیست (مانند طلا)، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد. این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتباری، نقدینگی معایب پول های فیات و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.

یکی دیگر از مزایای این ارز ها این است که از نظر اقتصادی تولید آن ها نسبت به ارز کالایی به صرفه تر است. برخلاف ارزهای کالایی که می توانند با کشف یک معدن طلای جدید تحت تاثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت مربوطه تنظیم و کنترل می شود. خطر کاهش ارزش غیرمنتظره ناشی از تأمین ارزهای فیات کمتر است، زیرا هرگونه افزایش عرضه، تصمیمی است که پیش از این توسط دولت واحد پول فیات گرفته شده است.

معایب

از آنجا که به منبع فیزیکی وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست مالی و تنظیم آن توسط دولت بستگی دارد و این امر به دولت امکان این را می دهد که از هیچ چیز پول خلق کند که میتواند به تورم منجر شود. همچنین بر اساس نمونه سابقه تاریخی، پیاده سازی این نوع سیستم مالی بار ها به سقوط نظام های مالی ختم شده است.

مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال

در ابتدا می خواهیم به شباهت های ارز فیات معایب پول های فیات با ارزهای دیجیتال بپردازیم. اولین شباهت اینکه از هر دوی این ارز ها می توان برای مبادله مالی استفاده کرد. دومین شباهت این دو نوع ارز این است که باید مشتریان به آنها اعتماد کنند تا بتوانند به عنوان یک وسیله مبادله مالی عمل استفاده شوند.

و حالا در ادامه قصد داریم تفاوت این دو نوع ارز را بررسی کنیم:

مطابقت با قانون

دولت ها ارز فیات را صادر می کنند که این ارزها توسط بانک مرکزی تنظیم می شود. این ارز از آن جهت قانونی است که اغلب برای نهایی کردن معاملات از آن استفاده می شود. دولت ها هر از چند گاهی عرضه پول را کنترل می کنند و سیاست هایی صادر می کنند که بر ارزش آنها تأثیر بگذارد.

از طرف دیگر ارزهای دیجیتال صرفاً دارایی های دیجیتالی هستند که به عنوان وسیله مبادله ای عمل می کنند که دولت ها هیچ کنترلی بر آنها ندارند. جنبه غیر متمرکز به این معنی است که هیچ نهاد مرکزی نمی تواند ارزش آنها را کنترل یا تحت تاثیر قرار دهد.

ملموس بودن

غیر ممکن است که ارز دیجیتال را به صورت فیزیکی در دسترس داشته باشیم زیرا آنها بصورت آنلاین و به عنوان سکه مجازی عمل میکنند. این در حالی است که ارز فیات ملموس و دارای جنبه فیزیکی هستند. این جنبه فیزیکی ارز های فیات می توانند در بعضی موارد کمی چالش برانگیز باشند زیرا جابجایی با مقدار هنگفتی پول می تواند آزار دهنده باشد.

تبادل

از آنجایی که ارز های دیجیتال توسط کامپیوتر به وجود می آیند، دیجیتالی هستند و به عنوان کد خصوصی عمل می کنند. بنابراین تبادل آنها کاملا به صورت دیجیتال می باشد. اما ارز های فیات می توانند به هر دو صورت وجود داشته باشند. سرویس های پرداخت وجه الکترونیکی به مردم این اجازه را می دهند تا ارز فیات را به صورت دیجیتال تبادل کنند. علاوه بر این مردم می توانند ارز فیات را به صورت فیزیکی نیز با هم مبادله کنند.

یکی از بزرگترین تفاوت های ارز های فیات با ارز های دیجیتال در عرضه آنهاست. ارز فیات عرضه نامحدودی دارد. به این معنی که مقامات مرکزی هیچ محدودیتی در میزان تولید پول ندارند. این در حالی است که ارز های دیجیتال اکثرا عرضه محدودی دارند. به طور مثال کلا تعداد بیت کوین هایی که عرضه شده است ۲۱ میلیون است. با پول فیات، نمی توان در هر زمان مقدار پول در گردش را تشخیص داد، اما با ارزهای دیجیتال این امکان وجود دارد.

ذخیره سازی و نگهداری

جنبه مجازی ارزهای دیجیتال به این معنی است که آنها فقط می توانند به صورت مجازی وجود داشته باشند و از این طریق در کیف پول های دیجیتالی ذخیره می شوند. به این کیف پول ها، کیف پول ارزهای دیجیتال نیز گفته می شود. در حالی که اکثر کیف پول های دیجیتال ادعا می کنند فضای ذخیره سازی امنی را ارائه می دهند، برخی از آنها هک شده اند و در نتیجه افراد مقدار قابل توجهی دارایی خود را از دست می دهند. از طرف دیگر ارز فیات قابلیت ذخیره شدن به شکل های مختلفی دارد. به عنوان مثال، ارائه دهندگان پرداخت مانند پی پل (PayPal) وجود دارد که به مردم امکان می دهد پول فیات را به صورت دیجیتال ذخیره کنند. بانک ها نیز در حفظ ارز های فیات نقش بسیار مهمی دارند.

مزایای ارزهای دیجیتال نسبت به ارز های فیات بسیار بیشتر است. اما با این حال به نظر می رسد ارزهای دیجیتال هنوز کاملا بالغ نشده اند تا جایگزین روش پرداخت استاندارد فعلی شوند. در آینده نزدیک شاید بتوانیم شاهد این باشیم که این ارز های دیجیتال جایگزین ارز های فیات شوند.

پول یا ارز فیات چیست؟ و چه ارتباطی با بیت کوین دارد؟

ارز فیات چیست؟ پول فیات چیست؟ این سؤالی است که می‌توان آن را کاملاً سخت و پیچیده پاسخ داد و یا این‌که تنها در یک خط توضیحی ساده برای آن نوشت. واقعیت این است که وقتی می‌پرسیم ارز فیات چیست؟ برای درک واقعیت داستان باید چند قدم عقب‌تر برویم و از مفهومی به نام پول یا اسکناس صحبت کنیم.

در کلام ساده‌تر سؤال ارز فیات چیست ارتباط مستقیم با مفهوم اسکناس دارد. درگذشته‌های دور، بعد از این‌که انسان‌ها دانستند برای مبادلات تجاری خودشان نیاز به یک واسطه دارند، طلا و نقره و برنز به‌عنوان اشیاء ارزشمند مورد معامله قرار گرفت. این اولین بار بود که انسان به سؤال استاندارد طلا چیست؟ پاسخ می‌داد.

در کلام ساده‌تر انسان بر اساس ارزش طلا سعی کرد شاخصی را تعیین کند. بر اساس این شاخص ارزش‌های نقره و برنز نیز مشخص شد و طی این ارزش‌گذاری سکه‌های ضرب شده معنی پیدا کرد و انسان‌ها دانستند که به ازای دریافت یک سکه چه مقدار کالا یا خدمات ارائه بدهند.

مسئله مهمی که در مورد سؤالاتی مانند ارز فیات چیست؟ یا استاندارد طلا چیست؟ وجود دارد این است که شما باید با مفهوم ارزش ارز مبادلاتی آشنا شوید. پس بیایید داستان را ساده‌تر بیان کنیم. ابتدا یک پاسخ ساده برای سؤال ارز فیات چیست؟ بیان کنیم و سپس به تعاریف دیگری چون مفهوم ارزش در دنیای اقتصاد بپردازیم.

ارز فیات چیست؟ ارز فیات به ارزی گفته می‌شود که عملاً هیچ پشتوانه فیزیکی مانند طلا، نقره یا نفت ندارد و ارزش‌گذاری آن توسط دولت و بر اساس سیستم عرضه و تقاضا رخ می‌دهد.
در پاسخ سؤال ارز فیات چیست؟ مفاهیم مختلفی مانند پشتوانه، کاربرد طلا ، ارزش‌گذاری و سیستم عرضه و تقاضا وجود دارد که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

ارز فیات چیست؟ (ارز فیات یعنی چی) – مفهوم ارزش‌گذاری

همان‌طور که در بالاتر گفتیم اولین چیزی که در برخورد با سؤال ارز فیات چیست؟ آن را باید به‌درستی درک کنیم، مفهوم ارزش‌گذاری است.

درزمانی که ارز مبادلاتی بر اساس طلا یا نقره یا برنز صورت می‌گرفت، ارزش‌گذاری آن کاملاً مشخص بود. این ارزش تنها بر اساس ارزش ذاتی سکه ( طلا، نقره یا برنز) محاسبه می‌شد. اما رفته‌رفته طلا کمیاب‌تر شد و این موضوع باعث شد که طلا ارزش بالاتری پیدا کند.

همین اتفاق عملاً اولین انقلاب اصلی اقتصاد را رقم زد. استفاده از کاغذهای تحت عنوان اسکناس به‌عنوان نماینده‌ای از طلا یا نقره یا برنز وارد چرخه اقتصاد شد. در این حالت باوجود این‌که طلا یا نقره دیگر در بازار به‌عنوان ارز مبادلاتی مطرح نبود اما اسکناس‌های موجود بر اساس ارزش طلا قیمت‌گذاری می‌شدند. در کلام ساده‌تر پشتوانه اصلی این اسکناس‌ها چیزی جز ارزش طلا نبود.

اگر بخواهیم کمی آکادمیک تر در مورد سؤال ارز فیات چیست و این مفهوم ارزش‌گذاری صحبت کنیم می‌توانیم بگوییم که عملاً اسکناس یک سند قرضی محسوب می‌شد که بر اساس آن مشخص بود که یک فردبه‌فرد دیگر چه مقدار از یک طلا بدهکار است. رفته‌رفته ارزش طلا افزایش پیدا کرد و به‌تبع آن برای این‌که مردم قادر به انجام معاملات روزمره باشند و تورم در نقطه پایین‌تری باشد عملاً اسکناس‌ها کوچک‌تر شدند و به واحدهای پایین‌تری تبدیل شدند.

از مزیت این روش ارزش‌گذاری این است که تقریباً قیمت‌ها می‌تواند ثابت بماند و افزایش قیمت چشمگیری را شاهد نیستیم. طلا عنصری است که نوسان بسیار کمتری دارد و اگر چیزی بر اساس آن ارزش‌گذاری شود نیز مسلماً نوسان کمتری خواهد داشت. بنابراین به نظر می‌رسد که ارزش‌گذاری بر اساس طلا می‌توانست راه‌حل خوبی باشد، اما چرا این راه‌حل دوام نداشت و امروز شاهد پرسش سؤال‌هایی مانند ارز فیات چیست؟ هستیم.

معنی فیات یا ارز فیات چیست؟ مزایا و معایب پول‌ فیات چیست؟

یکی از راه‌های پرسش به سؤال ارز فیات چیست؟ درک مزایا و معایب پول‌ فیات است. مهم‌ترین عیب ارز فیات درواقع همان بزرگ‌ترین مزیت ارزهای وابسته، یعنی ثبات ارزش‌گذاری بود. شما در ارز هایی که وابسته به طلا یا نقره بودند شاهد یک نوع ثبات قیمتی هستید اما در مورد ارزهای فیات و بدون پشتوانه فیزیکی عملاً همچنین ویژگی را شاهد نیستیم. چرا؟

برای پاسخ به این سؤال و پرسش ارز فیات چیست بهتر است کمی به عقب نگاه کنیم. مردم روزی قبول کردند که به‌جای مبادله سکه‌های مختلف از اسکناس استفاده کنند. زیرا اسکناس را به‌عنوان اوراق قرضه و نماینده‌ای از آن سکه‌ها می‌دانستند. اما در حالتی که دیگر اسکناس این اعتبار را نداشته باشد، ارزش‌گذاری آن بر چه اساس خواهد بود و مردم به چه اعتباری برای آن قائل خواهند بود؟

در پاسخ به این سؤال باید گفت که عملاً خود دولت‌ها به‌عنوان پشتوانه رسمی اسکناس شناخته می‌شوند. بگذارید یک مثال بزنیم. شما زمانی اقدام به دریافت یک اسکناس می‌کنید که مطمئن هستید می‌توانید به‌واسطه پرداخت این اسکناس در نقطه دیگر نیاز خودتان را برطرف کنید. بنابراین ارزش واقعی ارز فیات در اعتماد عمومی آن است. هرچه استفاده از این ارزها بیشتر باشد و گردش مالی بیشتری ایجاد کند عملاً می‌توان گفت که ارزش بالاتری دارد.

در کلام ساده‌تر در مورد سؤال ارز فیات چیست و ارزش‌گذاری آن باید گفت که این ارزها بر اساس سیستم عرضه و تقاضا ارزش‌گذاری می‌شود. هر چه تقاضای ارز در بازار داخلی و جهانی بیشتر باشد ارزش آن بیش و هر چه این اعتماد کمتر باشد مسلماً قیمت آن نیز کمتر می‌شود.

مزیت اصلی این نوع ارزش‌گذاری در این است که عملاً اقتصاد پویا و از حالت ثابت خود خارج می‌شود. هر چه یک کشور صادرات قوی‌تری داشته باشد باعث می‌شود که ارز بیشتری جذب کند و این‌گونه اعتبار دولتی افزایش پیدا می‌کند و این می‌تواند باعث افزایش ارزش پول ملی شود. اما درعین‌حال کشورهایی که دچار بحران‌های اقتصادی هستند درگیر شدیدترین نوسانات مالی خواهند بود و این بدترین عیب این‌گونه ارزها است.

پیشنهاد میکنم درباره سرمایه‌گذاری در بازار سکه و طلا هم بخوانید و آشنا شوید.

ارز فیات چیست؟ – ارز فیات و ارز دیجیتال

تا اینجا سعی کردیم به‌طور ساده درباره سؤال ارز فیات چیست؟ صحبت کنیم. در پاسخ به سؤال ارز فیات چیست اشاره کردیم که عملاً این ارزها هیچ پشتوانه فیزیکی ندارند و این ارزش دولت و استفاده از ارزها است که این ارزش‌گذاری را بر عهده‌دارند.

همان‌طور که در پاسخ ارز فیات چیست گفتیم، این ارز دیگر بر اساس طلا یا هیچ منبع فیزیکی معامله نمی‌شود، پس‌ازاین نظر می‌توان بیت کوین را به‌نوعی ارز فیات بدانیم. در کلام ساده‌تر می‌توانیم ارز فیات و ارز دیجیتال را به‌نوعی هم سنگ تلقی کنیم. چراکه بیت کوین هیچ‌گونه پشتوانه فیزیکی ندارد و امروز مانند یک ارز عادی در بستر اینترنت در حال خریدوفروش و معامله شدن است. پس عملاً بیت کوین یک نوع ارز فیات است.

اما به‌هرحال آن چیزی که در مورد سؤال ارز فیات چیست وجود دارد این است که ارزهای فیات خودشان فیزیکی هستند و قابلیت معامله به‌صورت فیزیکی را نیز دارند اما بیت کوین هیچ نمود فیزیکی ندارد. تفاوت دیگری که در مورد بیت کوین و ارزهای فیات وجود دارد در پاسخ به سؤال ارز فیات چیست مشخص شد. بیت کوین بر اساس ارزش‌گذاری هیچ دولتی کار نمی‌کند. یعنی بیت کوین بر اساس اعتبار هیچ دولتی ارزش‌گذاری نمی‌شود. تنها روش ارزش‌گذاری بیت کوین با توجه به پاسخ سؤال ارز فیات چیست؟ و همچنین بر اساس اطلاعاتی که از دنیای ارزهای دیجیتال داریم، سیستم عرضه و تقاضا و کاربری بیت کوین است.

اگر تمایل دارید بدانید حداقل میزان خرید بیت کوین چقدر است؟ مقاله ای در این باره نوشته ایم برا مراجعه به آن اطلاعات خوبی کسب خواهید کرد.

البته این موارد گفته‌شده و مقایسه‌های انجام‌شده با پاسخ‌های سؤال ارز فیات چیست؟

بیشتر در مورد خود بیت کوین صادق است. چراکه در دنیای ارزهای دیجیتال شما می‌توانید به‌راحتی ارزهایی را پیدا کنید که بر اساس پشتوانه‌های مختلف ازجمله: دلار، نفت، طلا و … معامله می‌شوند. غالب این ارزها دارای قیمت ثابت هستند و چندان تغییر و نوسان خاصی ندارند. همان‌طور که گفتیم در دنیای ارزهای دیجیتال آن چیزی که اهمیت دارد کاربری است. ازاین‌رو ممکن است یک کاربرد نیاز به ارزهای ثابت و کاربرد دیگر به دنبال پاسخ سؤال ارز فیات چیست است.

پایان سخن و پاسخ نهایی به سؤال ارز فیات چیست؟

ما در این مقاله سعی کردیم که بتوانیم پاسخ دقیق و درستی در مورد سؤال ارز فیات چیست بدهیم. همان‌طور که در بالاتر گفتیم پاسخ به سؤال ارز فیات چیست می‌تواند بسیار ساده یا سخت باشد. بستگی دارد شما از کدام جنبه بخواهید به این سؤال ارز فیات چیست پاسخ بدهید.

همان‌طور که در پاسخ به ارز فیات چیست بیان کردیم، این ارز عملاً هیچ پشتوانه فیزیکی ندارد و تنها بر اساس معایب پول های فیات میزان اعتماد عمومی یا همان سیستم عرضه و تقاضا ارزش‌گذاری می‌شود. این نوع ارزش‌گذاری باعث می‌شود که عملاً نوسانات ارز وابسته به سیستم اقتصادی هر کشوری باشد. اگر کشوری دارای سیستم اقتصادی قوی باشد، به‌نوعی که در تمام دنیا ارز آن مطرح باشد، این ارز نوسان کمتری خواهد داشت، درحالی‌که کشورهای بحران‌زده اقتصادی می‌توانند به‌صورت ساعتی معایب پول های فیات از ارزش‌گذاری‌های صورت گرفته ارز ملی لذت ببرند!

اما بخش دیگر سؤال ارز فیات چیست و پاسخ آن مربوط به ارز های دیجیتال است. امروز ارزهای دیجیتال به‌عنوان یکی از جدید بازارها در عرصه سرمایه‌گذاری و تبادلات مالی است. بیت کوین به‌عنوان شاخص‌ترین ارز این بازار نیز مانند ارزهای فیات از پشتوانه فیزیکی برخوردار نیست. پس همان‌طور که در پاسخ سؤال ارز فیات چیست بیان کردیم عملاً بیت کوین نیز نوسان پذیر خواهد بود. اما نکته مهم و تفاوت مهمی که در مورد پاسخ ارز فیات چیست و رابطه آن با بیت کوین وجود دارد این است که ارزهای عمومی حالت فیزیکی دارند درحالی‌که بیت کوین رمز ارزی بیش نیست.

از طرف دیگر ارزهایی عمومی و عادی که می‌بینیم بر اساس پشتوانه دولتی فعالیت می‌کنند اما بیت کوین به‌طور کامل بر اساس سیستم عرضه و تقاضا و اعتماد مردم ارزش‌گذاری می‌شود. ازاین‌رو اقتصاددان‌ها معتقدند که این ارز می‌تواند آینده‌ای درخشان تر از دلار و یورو داشته باشد. امیدواریم پاسخ منطقی و کاملی در مورد سؤال ارز فیات چیست؟ گرفته باشید و بتوانید از آن استفاده کنید.

به نظر شما بازدهی صندوق طلا چقدر است؟ اگر درباره این موضوع اطلاعاتی ندارید توصیه میکنم حتما به این مقاله مراجعه کرده و اطلاعات جامعی از آن کسب نمایید.

در دوره آموزش ارز دیجیتال رایگان تمامی مفاهیمی که در مورد ارزهای دیجیتال باید بدانید به‌صورت رایگان آموزش داده خواهد شد، توصیه میکنم این دوره رایگان را از دست ندهید.

آشنایی با ارز فیات

پول فیات، ارزی است که توسط بانک های مرکزی ضرب می شود و از هیچ گونه پشتوانه مادی مانند طلا و نقره برخوردار نیست و تنها پشتوانه آن بانک مرکزی است که آن را ضرب کرده است. ارزش ارزهای فیات به رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات اقتصاد یک کشور، ضریب آنها بستگی دارد تا به ارزش کالاها. اکثر ارزهای فیات مدرن، از جمله دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای اصلی جهان، پول کاغذی هستند.لغت Fiat، برگرفته شده از یک کلمه لاتین به معنی "بگذارید انجام شود" می‌باشد. ارزش ارز‌های فیات تنها به دلیل پشتوانه بانک مرکزی از آن است و به خودی خود فاقد ارزش هستند.

مبادله کالا با کالا

در ابتدا مردم به کارهای کشاورزی، دامپروری یا ساخت تجهیزات می پرداختند و برای رفع نیازهای خود از آنها برای مبادله کالا با کالا استفاده می شد، اما این سیستم با دو مشکل عمده مواجه بود. اولین مشکل اصلی نبود سیستم رتبه بندی است. به این ترتیب کالاها با کمتر یا بیشتر از ارزش واقعی خود مبادله می شوند. مشکل دیگر نبود وسیله مبادله بود و به این ترتیب کالاهایی که با یکدیگر مبادله می شد کالاهایی بودند که در خود ارزش ذاتی داشتند. به این ترتیب مردم تنها حاضر به تعویض کالاهای خود با این اقلام بودند.

تبادل از طریق از سکه و نقره

همانطور که قبلا توضیح دادیم، سیستم مبادله کالا با کالا با مشکلاتی مواجه شد که بعدها جای خود را به ضرب سکه های طلا و نقره داد. ضرب سکه های طلا و نقره را می توان اولین تلاش در ساخت ابزار مالی دانست. این سکه ها تنها توسط دولت ها و بانک های مرکزی ضرب می شد و به دلیل مقاومت در برابر فرسایش و سایر خطرات، گزینه مناسبی برای تبدیل شدن به ابزار مالی محسوب می شد. اما این روش دارای نقاط ضعفی نیز بود. به عنوان مثال، یافتن منبع کافی از مواد معدنی مورد نظر برای ضرب سکه و دشواری حمل و نقل از جمله مشکلات این سیستم بود. به عنوان مثال، اموال و ارزهای تجار در طول مسیر در معرض خطر سرقت توسط راهزنان قرار داشت. علاوه بر این، نگهداری و ایمن سازی دارایی ها مشکل بود.

سیستم نقدی و اعتباری

تاکنون متوجه شده ایم که در کنار مزایای استفاده از سکه طلا به عنوان وسیله مبادله، مبادلات از طریق سکه دارای اشکالاتی نیز بوده و نهادها و سازمان های دولتی و غیردولتی برای رفع این مشکلات ایجاد شده اند. به این ترتیب سازمان های مذکور نسبت به دارایی ها و سکه های دریافتی رسید یا صورتحساب صادر می کردند. به این ترتیب که مسئولیت نگهداری و حفظ دارایی ها را بر عهده داشتند و دارندگان رسید می توانستند در شهرهای مختلف به این مراکز مراجعه کنند و در ازای نمایش فیش ها، سکه های طلا یا نقره دریافت کنند. با گذشت زمان این مسئولیت فقط بر عهده سازمان های دولتی بود و رسمی ترین شکل این روش پس از جنگ جهانی دوم در قرارداد برتون وودز رخ داد. بر اساس این قرارداد، طلا برای حمایت از پول اجباری دولت ها انتخاب شد و در نتیجه هر کشوری توانست اسکناس های خود را به طلا تبدیل کند. در ادامه به مزیت ها معایب ارز فیات می پردازیم.

مزیت های ارز فیات

ارز فیات در صورتی می تواند ارز موثری باشد که بتواند نقش هایی را که اقتصاد یک کشور برای سیستم پولی-مالی خود به آن نیاز دارد، ایفا کند. این نقش ها می توانند ذخیره ارزش و سهولت مبادله باشند. علاوه بر این، در مقایسه با ارزهای دارای پشتوانه کالا مانند طلا، بسیار مقرون به صرفه است زیرا شامل هزینه های استخراج و ضرب فلزات نمی شود. ارزهای فیات در قرن بیستم بسیار کارآمد شدند، زیرا دولت ها و بانک های مرکزی به دنبال محافظت از اقتصاد خود در برابر اثرات طبیعی ویرانگر چرخه رونق و رکود تجاری بودند. از آنجایی که ارزهای فیات کمیاب نیستند و عرضه محدودی دارند، بانک مرکزی کنترل بیشتری بر عرضه دارد و این امر باعث می شود تا عناصر مختلف اقتصادی از جمله عرضه، نقدینگی، تورم و سرعت گردش پول را مدیریت کند.

فضای ارزهای دیجیتال، غبرمتمرکز محسوب می شود و به معنای این است که توسط هیچ دولت و ارگانی مورد نظارت قرار نمی گیرد، برای مثال تراکنش های داخل شبکه بیت کوین توسط ماینر ها مورد پردازش و تایید قرار میگیرند. اما ارز فیات توسط دولت و بانک مرکزی مورد کنترل و نظارت قرار می گیرد. در شبکه ارز فیات، تمامی تراکنش ها و نقل و انتفالاتی که صورت می گیرد در شبکه بانک مرکزی ذخیره می شود، که فقط دولت بر آن نظارت دارد و توسط هیچ کدام از افراد جامعه فابل مشاهده و پبگیری نیست. اما در دنیای ارزهای دیجیتال، تمامی تراکنش ها همانند ایجاد تراکنش، که صورت می گیرد، به صورت شفاف قابل پیگیری است. شما می توانید برای اطلاع از قیمت رمز ارزها به صفحه قیمت لحظه ای ارزهای دیجیتال مراجعه کنید.

5 1 0 0.0

پول فیات چیست و تاریخچه‌ی آن از کجاست؟

در معنای لغوی، فیات پولی است که ارزش ذاتی ندارد. اما با دستور دولت و به صورت قانونی، به عنوان وجه نقدی تعیین و ارزش‌گذاری شده است. به طور سنتی، ارزها توسط کالاهای فیزیکی مانند نقره و طلا پشتیبانی می‌شوند، اما پول فیات بر اساس اعتبارِ دولتِ صادرکننده است.

به زبان ساده‌تر، ارزهای فیات، کالاهایی هستند که ارزش خود را از سایر کالاهای فیزیکی نمی‌گیرند. بلکه ارزش‌شان توسط دولت صادر کننده آن تعیین می‌شود. در گذشته، ارزش پول به طلا و نقره ذخیره شده در خزانه‌های یک کشور وابسته بود؛ اما در مورد پول فیات، ارزش آن‌ها به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشورِ صادرکننده، وابسته است.

فیات چیست؟

پول فیات ارزی است که فاقد ارزش ذاتی است و طبق مقررات دولتی به عنوان ارز قانونی تعیین شده است. ارزش پول فیات به عرضه و تقاضا بستگی دارد و به عنوان جایگزینی برای پولِ کالایی معرفی شد.

پول کالایی، پولی ست که پشتوانه‌ی آن فلزات گرانبها مانند طلا و نقره می‌باشند. این پول که به آن در زبان انگلیسی Commodity Money نیز می‌گویند، در نقطه مقابل پول فیات قرار دارد. یورو، دلار، پوند و بسیاری دیگر از ارزهای مطرح در جهان، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه به شمار می‌آیند.

تاریخچه پول فیات

پول فیات در قرن دهم از کشور چین سرچشمه گرفت. (عمدتاً در سلسله‌های یوان، تانگ، سونگ و مینگ). در سلسله تانگ (618-907)، تقاضای زیادی برای پول فلزی وجود داشت که بیش از عرضه فلزات گرانبها بود. مردم با استفاده از اسکناس‌های اعتباری آشنا بودند و به راحتی تکه‌های کاغذ یا پیش نویس کاغذی را می‌پذیرفتند.

کمبود سکه مردم را مجبور به تغییر از سکه به اسکناس کرد. در زمان سلسله سونگ (960-1276)، تجارت پررونقی در منطقه سیچوان وجود داشت که منجر به کمبود پول مسی شد. معامله‌گران شروع به انتشار اسکناس‌های خصوصی تحت پوشش اندوخته پولی کردند و این اولین ارز قانونی محسوب می‌شد. پول کاغذی تنها ارز قانونی در سلسله یوان (1276-1367) شد و صدور اسکناس در طول سلسله مینگ (1368-1644) به وزارت دارایی واگذار گردید.

غرب استفاده از پول کاغذی را از چه زمانی شروع کرد؟

غرب در قرن 18 شروع به استفاده از پول کاغذی کرد. مستعمرات آمریکا، فرانسه و کنگره قاره‌ای، شروع به صدور اسناد اعتباری کردند که برای پرداخت استفاده می‌شد. دولت‌های استانی یادداشت‌هایی صادر کردند که دارندگان آن برای پرداخت مالیات به مقامات استفاده می‌کردند. دراین زمان، صدور بیش از حد اسناد اعتباری به دلیل خطرات تورم، جنجالی ایجاد کرد.

در برخی مناطق، مانند نیوانگلند و کارولینای آمریکا، اسکناس‌ها به میزان قابل توجهی کاهش و قیمت کالاها افزایش یافت. زیرا اسکناس‌ها ارزش خود را از دست دادند. در طول جنگ‌ها، کشورها برای حفظ ارزش فلزات گرانبها مانند طلا و نقره به ارزهای فیات روی می‌آوردند.

به عنوان مثال، دولت فدرال ایالات متحده در طول جنگ داخلی آمریکا به نوعی از ارز فیات که به آن “Greenbacks” گفته می‌شود، روی آورد. در این جنگ، دولت، تبدیل پول کاغذیِ خود به طلا یا نقره را متوقف کرد.

در اوایل قرن بیستم، دولت و بانک‌ها قول داده بودند که امکان تبدیل اسکناس و سکه به کالای اسمی خود را در صورت تقاضا فراهم کنند. با این حال، هزینه‌های بالای جنگ داخلی آمریکا و نیاز به بازسازی اقتصاد، دولت را مجبور به لغوِ این موضوع کرد.

قرارداد برتون وودز، ارزش یک اونس طلا را به 35 دلار آمریکا تعیین کرد. با این حال، در سال 1971، رئیس جمهور ایالات متحده، ریچارد نیکسون، یک سری اقدامات اقتصادی از جمله لغو تبدیل مستقیم دلار به طلا به دلیل کاهش ذخایر طلا ارائه کرد. از آن زمان، اکثر کشورها پول‌های فیات را که بین ارزهای اصلی قابل مبادله است، پذیرفته‌اند.

پول فیات چگونه کار می‌کند؟

ارز فیات توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی‌شود، پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای عمل می‌کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را آنطوری که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله محصول در مقابل محصول، خریداری کنند. همانطور که در مورد مبادله‌ی کالا با کالا وجود داشت.

با توجه به قابلیت ذخیره سازیِ این ارز، افراد می‌توانند با خیالی آسوده برنامه‌ریزی کنند و فعالیت‌های اقتصادی تخصصی ایجاد نمایند. به عنوان مثال، یک کسب و کار که با مونتاژ تلفن همراه سر و کار دارد، می‌تواند تجهیزات جدید بخرد، کارمندان را استخدام کند و حقوق بدهد، و در مناطق دیگر کارش را گسترش دهد.

ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصاد یک کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره دارد. کشوری که بی‌ثباتی سیاسی را تجربه می‌کند، احتمالاً دارای یک ارز ضعیف و کالاهایی با قیمت‌های تورمی است، که خرید محصولاتی را که ممکن است نیاز داشته باشند برای مردم دشوار می‌کند.

یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می‌کند که عموم مردم به توانایی آن ارز برای عمل به عنوان یک منبع ذخیره سازی، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید با اعتبار کامل دولتی و به عنوان ارز قانونی برای معاملات مالی باشد.

مزایا و معایب ارز فیات:

مهمترین ویژگی پول فیات ، بر خلاف پول کالایی مانند طلا، مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت‌ها و بانک‌ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند.

ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک‌های مرکزی می‌توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و به آنها کنترل بیشتری بر عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی بدهند. به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند.

اگرچه پول فیات به‌عنوان ارز باثبات‌تری در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند در برابر رکودها مقاومت کند. اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. با اینکه فدرال رزرو عرضه پول را کنترل می‌کند، اما نتوانست از وقوع بحران جلوگیری نماید. منتقدان پول فیات استدلال می‌کنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت‌تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد تبدیل می‌کند.

فیات در ارز دیجیتال چیست و معایب و مزایای آن کدام است؟

دوستان و هموطنان عزیزی که قصد دارند در بازار ارز دیجیتالی که امروزه سر و صدای زیادی به پا کرده است فعالیت کنند، باید با اصطلاحات و مفاهیم زیادی که در این بازار به کار می روند، آشنا شوند تا بتوانند فعالیت مناسبی در این عرصه داشته باشند.

از این رو همکاران ما در وب سایت توکن باز تصمیم گرفتند که مطالبی را در این راستا برای شما عزیزان تهیه کنند تا به کمک آنها بتوانید اطلاعات مورد نیاز خود را به دست آورید.

پس اگر قصد دارید که در این زمینه اطلاعاتی به دست آورید و با فیات در ارز دیجیتال آشنا شوید، با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید.

فیات در ارز دیجیتال چیست؟

به صورت کلی ارز فیات به پول بدون پشتوانه گفته می شود که مانند دلار آمریکا یک پول قانونی است و ارزش آن بر اساس دولت صادر کننده ی آن تعیین می شود و ارزش آن به کالای فیزیکی هیچ ارتباطی ندارد.

پول فیات جایگزینی برای استاندارد طلا و پول کالایی است و بسیاری از کشور ها از پول فیات برای سرمایه گذاری و یا سپرده گذاری های خود استفاده می کنند.

تاریخچه پول فیات چگونه است؟

تاریخچه ایجاد پول فیات به قرن های گذشته باز می گردد که در کشور چین شخصی به نام سیچوآن تصمیم گرفت تا پول کاغذی را چاپ کند. سرانجام در قرن یازدهم او به انجام این کار پرداخت و پول کاغذی را به چاپ رساند.

در زمان پیدایش پول فیات ابتدا از آن تنها برای مبادله طلا، نقره و ابریشم استفاده می شده است اما پس از مدتی شخصی به نام قوبلای خان در چین بر روی کار آمد و به راه اندازی سیستم ارزی فیات در قرن سیزدهم اقدام کرد.

سپس در قرن 17 ام پول فیات به کشور های اروپایی مانند: اسپانیا، هلند و سوئد راه پیدا کرد و دو قرن بعد از آن یعنی در قرن نوزدهم، فرانسه و مستعمره ی سیزده گانه آمریکا نیز از این سیستم استفاده کردند و سرانجام در قرن بیستم پول فیات به عنوان یک مقیاس جهانی معرفی گردید.

مزایا و معایب پول فیات چیست؟

پول فیات با مزایا و معایبی همراه است که بسیاری از متخصصین در این زمینه به وجود مزایا و معایب آن به شرح زیر معتقد هستند:

1. پول فیات هیچ تاثیری از کمیابی کالاها و یا دارایی های فیزیکی نمی گیرد.

2. به کمک پول فیات این قابلیت در اختیار بانک مرکزی و دولت قرار می گیرد تا نسبت به بحران های اقتصادی در جامعه انعطاف کافی داشته باشند زیرا پول فیات از قابلیت واکنش پذیری برخوردار است.

3. پول فیات قابل مبادله به صورت بین المللی است و می توان آن را در بسیاری از کشور ها در سراسر جهان مبادله کرد. انجام این کار باعث شده است تا فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات وجود داشته باشد.

4. پول فیات به هیچ گونه نگهداری و مراقبت و محافظت نیاز ندارد و مانند طلا در این زمینه نیست و این مساله یکی از مزیت های پول فیات به حساب می آید.

5. پول های فیات هیچ گونه ارزش ذاتی ندارند و دولت ها به این واسطه می توانند بدون هیچ چیزی به خلق پول بپردازند و در این شرایط امکان سقوط اقتصادی یک کشور وجود دارد.

6. این پول از سابقه تاریکی برخوردار است. زیرا در طول تاریخ پیاده سازی این سیستم باعث سقوط نظام های مالی شده است و نشان می دهد که استفاده از این سیستم مالی خطرناک است.

تفاوت و شباهت پول فیات با ارز دیجیتال چیست؟

پول فیات و ارز دیجیتال هر دو دارای پشتوانه فیزیکی هستند و این مساله تنها وجه شباهت این دو نوع پول است. در خصوص تفاوت های میان این دو باید گفت که پول فیات توسط دولت ها و بانک مرکزی تحت کنترل قرار می گیرد اما ارز های دیجیتالی از ماهیت غیر متمرکز برخوردار هستند.

از دیگر تفاوت موجود در بین این دو باید به تفاوت در خصوص حصول پول جدید اشاره کرد. به عنوان مثال: بیت کوین که از بهترین ارزهای دیجیتالی است بدون هیچ پایه و اساسی به وجود می آید و از عرضه و تعداد سکه محدودی برخوردار است. در حالی که پول فیات در کنترل بانک ها قرار گرفته است. برخلاف ارزهای دیجیتالی که به هیچ مرزی محدود نمی شوند، پول های فیات این گونه نیستند و برگشت پذیر می باشند.

بازار ارز دیجیتالی که در آن ارز دیجیتال مبادله می شود، در مقایسه با بازار سنتی که در آن پول فیات رد و بدل می شود، بسیار پر نوسان تر است و این مساله یکی از مسائلی است که باعث شده تا سرعت فراگیر شدن این ارز ها کمتر شود.