معاملات موقعیتی

معامله اهرمی چیست و لوریج در ارز دیجیتال چه کاربردی دارد؟

معامله اهرمی چیست و استفاده از لوریج در ارز دیجیتال پرسش‌های پرتکراری است که می‌تواند آغاز یک راه پرفرازونشیب در ترید باشد. معامله اهرمی امکان کسب سود بیشتر با سرمایه کم را فراهم می‌کند. از سویی دیگر این معاملات ممکن است منجر به از دست رفتن تمامی سرمایه شما بشوند. لازمه ورود به این معاملات پذیرش ریسک آن و همچنین تحقیق و بررسی‌های فراوان است. در ادامه بیشتر با اینکه اهرم در ارز دیجیتال چیست و معامله شورت و لانگ در ارز دیجیتال چگونه انجام می‌شوند؛ آشنا خواهید شد.

مقدمه؛ با اهرم در ارز دیجیتال آشنا شوید

برای کسب سود از بازار ارزهای دیجیتال روش‌های مختلفی وجود دارد. برای نمونه آنچه در بازار معاملاتی ارز دیجیتال نوبیتکس ارائه می‌شود؛ از نوع بازار اسپات (Spot) است. به‌طورکلی در بازار ارزهای دیجیتال علاوه بر بازار اسپات، بازارهایی مانند بازار مارجین و بازار آتی یا فیوچرز نیز در دسترس کاربران است. در این بازارها می‌توان از ابزاری به نام اهرم استفاده کرد.

اصطلاح اهرم، به استفاده یک شخص از سرمایه قرض گرفته‌شده برای انجام معاملات اشاره دارد. در معاملات اهرمی به‌واسطه استفاده از لوریج (leverage)، قدرت خرید یا فروش شما تقویت می‌شود. در واقع شما حتی اگر سرمایه اولیه زیادی ندارید، امکان سود کردن بیشتر از یک معامله را خواهید داشت.

باید در نظر داشت، استفاده از لوریج در ارز دیجیتال ممکن است سود بالقوه انجام یک معامله را چند برابر کند؛ اما در همین حال ریسک از دست رفتن کل سرمایه اولیه را نیز افزایش می‌دهد. هوشیاری و استفاده درست از چنین ابزاری در بازار بی‌ثبات رمزارزها امری ضروری است در غیر این صورت متحمل شدن ضررهای غیرقابل‌جبران امری اجتناب‌ناپذیر است.

چگونگی انجام معاملات اهرمی می‌تواند برای بسیاری از تازه‌کاران بسیار گیج‌کننده باشد بنابراین پیش از ورود به چنین بازارهایی بد نیست بدانید با چه چیزی سروکار دارید و به‌طورکلی بر چه اساسی کار می‌کند. تمرکز این مقاله بر روی معاملات لوریج در بازار رمزارزها است اما بخش بزرگی از این اطلاعات در بازارهای سنتی نیز معتبر است.

اهرم در ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد؟

همان‌طور که گفتیم اهرم به استفاده از پول یا سرمایه قرض گرفته‌شده برای ترید در بازارهای مالی اشاره دارد. به زبان ساده اهرم نوعی گرفتن وام است و قدرت خرید یا فروش شما را در معاملات افزایش می‌دهد. بنابراین به کمک این ابزار می‌توانید با سرمایه‌ای بیشتر از آنچه در حال حاضر در اختیار دارید؛ ترید کنید.

معمولاً مقدار اهرم به صورت یک نسبت تعریف می‌شود. به عنوان مثال نسبت یک به پنج ۱:۵، به صورت ۵x نمایش داده شده یا نسبت یک به بیست ۱:۲۰ به صورت ۲۰x نمایش داده می‌شود. بر این اساس می‌توان دریافت که سرمایه اولیه معامله‌گر ضربدر چند شده است.

برای نمونه تصور کنید که سرمایه اولیه‌ای که در اختیار دارید ۱۰۰ دلار است اما می‌خواهید موقعیتی به ارزش ۱۰۰۰ دلار در بیت کوین (BTC) باز کنید. با اهرم ۱۰ برابری (۱۰x)، صد دلار شما همان قدرت خرید هزار دلار را خواهد داشت. در صورتی که معامله شما به سود ختم شود، میزان سود شما بر اساس هزار دلار محاسبه می‌شود.

از اهرم یا لوریج می‌توان برای بازار مشتقات مختلف رمزارزها استفاده کرد. رایج‌ترین معاملات اهرمی در معاملات مارجین، توکن‌های اهرمی و قراردادهای فیوچرز یا آتی است.

معاملات اهرمی چگونه کار می‌کند؟

وثیقه در معامله اهرمی

پیش از آنکه بتوانید برای ترید از پلتفرم‌ها پول قرض کنید؛ باید میزانی دارایی به‌حساب معاملاتی خود واریز کنید. این پول در اصل سرمایه اولیه‌ای است که به عنوان وثیقه عمل می‌کند. مقدار این وثیقه به‌اندازه اهرم و ارزش کل موقعیتی که می‌خواهید باز کنید(مارجین)؛ بستگی دارد.

البته نگران این بخش نباشید. وبسایت‌های ارائه‌دهنده این خدمات، میزان سرمایه اولیه مورد نیاز برای شروع این معاملات و اندازه قابل دسترس اهرم را نیز در اختیار کاربران قرار می‌دهند. این میزان بر اساس سرمایه کاربر محاسبه می‌شود.

فرض کنید می‌خواهید ۱۰۰۰ دلار در بیت کوین (BTC) با اهرم ۱۰x سرمایه‌گذاری کنید. مارجین مورد نیاز ۱/۱۰ از ۱۰۰۰ دلار خواهد بود؛ بنابراین باید حسابتان را ۱۰۰ دلار به عنوان وثیقه شارژ کنید. اگر از اهرم ۲۰x استفاده کنید، مارجین مورد نیاز شما کمتر می‌شود (۱/۲۰ از ۱۰۰۰ دلار = ۵۰ دلار). اما به خاطر داشته باشید که هر چه اهرم بیشتر باشد؛ خطر لیکویید شدن یا از دست وثیقه حساب نیز بیشتر خواهد شد.

آستانه نگهداری مارجین چیست؟

به غیر از سپرده اولیه مارجین، همچنین باید یک آستانه نگهداری مارجین نیز برای معاملات در نظر بگیرید. چرا که وقتی بازار شروع به حرکت کرد، میزان مارجینی که در ابتدا به شما نمایش داده شد هم می‌تواند تغییر کند. بنابراین زمانی که بازار برخلاف موقعیت شما حرکت می‌کند ناگهان مارجین از آستانه حفظ موقعیت شما کمتر شده و اگر مدیریت نشود؛ منجر به لیکویید شدن یا صفر شدن حساب شما می‌شود. بهتر است همیشه میزان بیشتری دارایی در حساب خود قرار دهید تا به عنوان یک آستانه تحمل عمل کند. این آستانه با عنوان حاشیه نگهداری یا maintenance margin نیز شناخته می‌شود.

معامله شورت و لانگ چیست؟

اهرم را می‌توان در دو موقعیت لانگ و شورت استفاده کرد. باز کردن یک موقعیت لانگ به این معنی است که انتظار دارید قیمت یک دارایی افزایش یابد . به موقعیت لانگ موقعیت خرید هم می‌گویند.

در مقابل باز کردن یک موقعیت شورت به این معنی است که انتظار دارید قیمت یک دارایی کاهش یابد. به موقعیت شورت، موقعیت فروش هم می‌گویند.

چنین مسئله‌ای در بازار معاملات اسپات مسئله‌ای عادی است. هر تریدری تلاش می‌کند تا دارایی دیجیتال مورد نظر را در قیمت پایینی خریداری کند و در قیمتی بالاتر به فروش برساند. اما در معاملات اهرمی همه چیز به نحو دیگری صورت می‌گیرد.

معاملات اهرمی به شما امکان می‌دهد که فقط بر اساس وثیقه خود و نه بر اساس دارایی خود، دارایی‌ها را بخرید یا بفروشید. بنابراین لازم نیست حتماً در کیف پول خود بیت کوین داشته باشید تا بتوانید بر روی آن پوزیشن لانگ یا شورت بگیرید.

برای درک درست‌تر این مفهوم لازم است بدانید در بازار فیوچرز(Futures) تنها قرارداد آتی خرید (لانگ) یا فروش (شورت) معامله می‌شود. بنابراین نیازی نیست حتماً صاحب یک دارایی به خصوص باشیم. شما تنها با قراردادن مقداری دارایی (وثیقه) و انتخاب یک موقعیت لانگ یا شورت می‌توانید وارد این معاملات شده و از روند آن‌ها کسب درآمد کنید.

این وثیقه می‌تواند در پلتفرم‌های مختلف متفاوت باشد اما معمولاً تتر، بیت کوین، اتر و بایننس کوین به عنوان وثیقه مورد قبول پلتفرم‌ها قرار می‌گیرد.

باید توجه داشت که قیمت‌های بازار آتی رمزارزها کمی با بازار اسپات آن‌ها متفاوت است. برای دنبال کردن قیمت بازار فیوچرز در وبسایت تریدینگ ویو (Trading view) باید عبارت Perpetual Futures را جست و جو کنید. برای نمونه با جست و جوی BTC Perpetual Futures Contract به نمودار قیمتی بازار آتی صرافی بایننس را مشاهده خواهید کرد.

استفاده از لوریج در ارز دیجیتال برای معامله شورت و لانگ

حالا که با معامله شورت و لانگ در ارز دیجیتال آشنا شدید؛ بد نیست یک مثال استفاده از اهرم معاملاتی را با یکدیگر مرور کنیم:

فرض کنید می‌خواهید یک موقعیت لانگ ۱۰,۰۰۰ دلاری با اهرم ۱۰x در بیت کوین باز کنید. پس برای این موقعیت به ۱۰۰۰ دلار به عنوان وثیقه نیاز دارید. اگر قیمت بیت کوین ۲۰ درصد افزایش پیدا کند؛ سود خالص ۲۰۰۰ دلاری منهای مقداری کارمزد به دست خواهید آورد. این میزان بسیار بیشتر از ۲۰۰ دلاری است که با خرید ۱۰۰۰ دلار بیت کوین به دست می‌آوردید.

بااین‌حال نکته مهم این است اگر قیمت بیت کوین در همین زمان ۲۰ درصد کاهش پیدا کند؛ موقعیت شما ۲۰۰۰ دلار از دست می‌دهد. از طرفی سرمایه اولیه شما (وثیقه) تنها ۱۰۰۰ دلار بوده است. در نتیجه افت ۲۰ درصدی قیمت به معنی لیکویید شدن ۱۰۰۰ دلار وثیقه شما است و موجودی شما صفر می‌شود. نکته تلخ‌تر ماجرا این است که در واقع، حتی اگر بازار تنها ۱۰ درصد هم سقوط کند باز هم امکان لیکویید شدن حساب شما وجود دارد. ارزش لیکویید شدن به صرافی‌ای که استفاده می‌کنید بستگی دارد.

برای جلوگیری از صفر شدن حساب، باید دارایی بیشتری را به کیف پول اضافه کرد تا وثیقه افزایش پیدا کند. معمولاً صرافی‌ها پیش از لیکویید شدن حساب، کاربر را با خبر می‌کنند. شاید اصطلاح کال مارجین را شنیده باشید. این همان پیام استرس‌آوری است که اطلاع می‌دهد شما در خطر از دست رفتن سرمایه‌تان قرار دارید.

تقریباً همه چیز در موقعیت شورت شبیه موقعیت لانگ است با این تفاوت که قیمت ارز مورد نظر شما باید کاهش پیدا کند تا سود کنید.

چگونه ریسک معاملات با اهرم را مدیریت کنیم؟

در ابتدا باید با صراحت بیان کنیم اگر در بازار ارزهای دیجیتال تازه‌وارد محسوب می‌شوید؛ معاملات موقعیتی به سراغ معاملات اهرمی نروید. بهتر است خریدوفروش این نوع دارایی‌ها را موقتاً تا زمانی که آمادگی لازم را به دست نیاورده‌اید؛ در بازار معمول (اسپات) رمزارزها دنبال کنید.

درست است که معامله با استفاده از اهرم بزرگ ممکن است به سرمایه کمتری نیاز داشته باشد و در شروع انتخاب مناسبی به نظر بیاید، اما هرچه مقدار اهرم انتخابی بیشتر شود، شانس لیکویید شدن نیز بالاتر می‌رود.

در واقع این اشتباه مشترکی است که معامله‌گران تازه‌کار و کسانی که سرمایه زیادی ندارند؛ مرتکب می‌شوند. معامله‌گران کوچک تصور می‌کنند که با توجه به سرمایه کم خود باید از اهرم‌های بزرگ استفاده کنند تا به‌سرعت سودی به دست آورده و بار خود را ببندند. این تصور و همین‌طور طمع حاصل از آن باعث صفر شدن سرمایه اولیه آن‌ها می‌شود و علاوه بر این منجر به کناره‌گیری آن‌ها از بازارهای مالی می‌شود.

در صورتی که عدد اهرم خیلی بزرگ تعیین شود، حتی یک درصد تغییر قیمت هم می‌تواند منجر به از دست رفتن کل سرمایه شود. هر چه اهرم بزرگ‌تر باشد؛ به همان میزان تحمل نوسانات قیمتی نیز کمتر می‌شود.

به‌طورکلی استفاده از اهرم کوچک‌تر به این معنی است که ریسک از دست دادن کل حساب معامله‌گر کاهش می‌یابد.

نکته حائز اهمیت این است که در بازه‌های زمانی کوچک‌تر، بازار به‌طور لحظه‌ای در حال نوسان است. بنابراین اگر اهرم انتخابی، عددی معقول (بین ۱x تا ۵x) باشد؛ التهاب لحظه‌ای بازار، موقعیت شما را کمتر تهدید خواهد کرد.

استراتژی‌های مدیریت ریسک مانند تعیین حد ضرر و حد سود، امکان از دست رفتن سرمایه شما را به حداقل می‌رساند.

با تعیین حد ضرر، موقعیت به صورت خودکار در قیمتی معین و با تحمل میزان مشخصی ضرر بسته خواهد شد. در نتیجه زمانی که بازار علیه موقعیت شما حرکت کند؛ چندان ضرر نخواهید کرد و وثیقه را کاملاً از دست نخواهید داد. تعیین حد سود عملکردی عکس حد ضرر دارد. با تعیین حد سود زمانی که سود معامله به مقدار مشخصی برسد؛ معامله به‌طور خودکار بسته می‌شود. با استفاده از حد سود، شما می‌توانید پیش از آنکه موقعیت بازار به روند نزولی تغییر حالت بدهد، سود خود را برداشت کنید.

تعیین حد سود برای تبدیل‌شدن به یک تریدر حرفه‌ای مسئله مهمی است. یک تریدر حرفه‌ای با مشخص کردن حد سود، انتظار خود را از یک موقعیت مشخص می‌کند و از سود بالقوه‌ای که دست نیافتن به آن می‌تواند منجر به ضرر هنگفتی شود؛ دست می‌کشد. کنترل حس طمع و علم به اینکه در بازار موقعیت‌های امن بسیاری وجود دارد؛ از مهم‌ترین مشخصات یک تریدر حرفه‌ای است. برای اطلاعات بیشتر در این خصوص می‌توانید به مقاله حد سود و ضرر چیست و چگونه از آن‌ها استفاده کنیم ، مراجعه کنید.

آیا استفاده از لوریج در ارز دیجیتال برای شما مناسب است؟

همان‌طور که خواندیم؛ معامله اهرمی در ارز دیجیتال شمشیر دو لبه‌ای است که می‌تواند سود بسیار زیادی داشته باشد و هم ضرر بسیار زیادی. به‌طورکلی ریسک معاملات اهرمی در تمامی بازارها بالاست و این ریسک در بازار پرنوسان ارزهای دیجیتال بسیار بیشتر است.

در حال حاضر به دلیل ملاحظات قانونی امکان انجام این معاملات در یک پلتفرم ایرانی وجود ندارد و علاقه‌مندان به معاملات اهرمی باید از پلتفرم‌های خارجی برای این منظور استفاده کنند. این مسئله نیز به‌خودی‌خود فاکتور ریسک دیگری را برای کاربران ایرانی به همراه خواهد داشت.

اگر مایل به انجام معاملات اهرمی هستید؛ پیش از هر چیز دانش و مسئولیت‌پذیری را در قبال هر اقدام خود رعایت کنید. احتیاط کنید و بدون تحلیل و تحقیق وارد هیچ موقعیتی نشوید. از سویی دیگر پلتفرم مورد نظر برای معامله اهرمی ارز دیجیتال را نیز با تحقیق، به‌درستی انتخاب کنید.

بسیاری از صرافی‌هایی که امکان معاملات اهرمی را فراهم می‌کنند؛ بارها به دست‌کاری بازار، از کار افتادن ابزارهای تعیین حد سود یا حد ضرر و خدماتشان در لحظه‌های حساس بازار، متهم شده‌اند. بنابراین انتخاب پلتفرم مناسب به تحقیق بسیار زیادی نیاز دارد.

قربانی طمع نشوید. ورود به چنین بازارهایی بدون علم و تحقیق، جز ضرر چیزی به همراه نخواهد داشت. بازار پر نوسان ارز دیجیتال حتی سرمایه‌گذاری در بازار اسپات را با چالش مواجه می‌کند چه رسد که ریسک این سرمایه‌گذاری در معاملات اهرمی چندین برابر هم خواهد بود. تا جایی که عده بسیاری معتقدند ورود به معاملات اهرمی در ارز دیجیتال، بیشتر از سرمایه‌گذاری، قمار است.

سخن پایانی

اهرم در ارز دیجیتال، سرمایه‌گذاری اولیه با پول کم و سود بیشتر را امکان‌پذیر می‌کند. بااین‌حال نوسانات بازار می‌تواند منجر به از دست رفتن همان سرمایه اندک شود. مخصوصاً اگر از اهرم‌های بزرگی مانند ۱۰۰x استفاده کنید. همیشه با احتیاط معامله را آغاز کنید و پیش از انجام معامله با اهرم، ریسک آن را ارزیابی کنید. هرگز اموال و دارایی‌هایی را که نمی‌توانید از دست بدهید را وارد هیچ معامله‌ای نکنید. بد نیست پیش از امتحان کردن معاملات اهرمی، به تعداد حساب‌ها و رقم‌هایی که به‌طور روزانه در صرافی‌ها لیکویید می‌شوند نیز توجه کنید.

نحوه محاسبه اندازه موقعیت (position size) در معاملات چگونه است؟ آنچه که لازم است تریدرها بدانند!

این‌که سبد دارایی شما چه‌قدر بزرگ باشد، چندان اهمیتی ندارد وقتی شما مدیریت ریسک مناسب را انجام ندهید و از تمامی جوانب تجارت و معامله خود آگاهی نداشته باشید. بدون در نظر گرفتن شرایط و معاملات موقعیتی عدم آگاهی از مدیریت ریسک و محاسبه اندازه موقعیت، ممکن است دارایی‌های خود را وارد میدان ریسک‌ها کنید!

هفته‌ها یا حتی ماه‌ها پیشرفت را می‌توان با یک مدیریت معاملاتی ضعیف از بین برد.

یک هدف اساسی که در زمینه تجارت یا سرمایه‌گذاری وجود دارد، اجتناب از تصمیم‌گیری‌های احساسی است. همان‌طور که ریسک مالی در قضیه درگیر است، احساسات نیز نقشی اساسی دارند.

باید بتوانید احساسات خود را تحت کنترل داشته باشید تا بر تصمیمات معاملاتی و سرمایه‌گذاری شما تأثیر نگذارند. به همین دلیل، تهیه مجموعه قوانینی مفید است که بتوانید آن‌ها را در تصمیمات معاملاتی خود اجرایی کنید.

بیایید این قوانین را قوانین سیستم معاملاتی شما بنامیم. هدف این سیستم مدیریت ریسک و حذف تصمیمات غیر ضروری است. هنگام تعیین قوانین سیستم معاملاتی خود لازم است مواردی را در نظر بگیرید. افق سرمایه‌گذاری شما چیست و چگونه است؟ میزان ریسک شما زیاد است یا کم؟ روی چه‌قدر سرمایه می‌توانید ریسک کنید؟

ما می‌توانیم به بسیاری از موارد دیگر اشاره کنیم اما در این مقاله از تترلند، بر روی یک جنبه خاص تمرکز خواهیم کرد و آن نحوه اندازه‌گیری و تعیین موقعیت‌های معاملات فردی است.

نحوه تعیین اندازه حساب

اگرچه این مرحله ساده و یا حتی غیر ضروری به نظر می‌رسد، اما یک بخش بسیار مهم است. به خصوص اگر که در این زمینه مبتدی هستید، ممکن است به شما کمک کند تا قسمت‌های خاصی از تصمیمات خود را به استراتژی‌های مختلفی اختصاص دهید. به این ترتیب می‌توانید پیشرفتی که با استراتژی‌های مختلف انجام می‌دهید را با دقت بیشتری ارزیابی کنید و همچنین احتمال ریسک بیش از حد را کاهش دهید.

به عنوان مثال، بگذارید بگوییم شما به آینده بیت‌کوین خوش‌بین هستید و یک موقعیت طولانی مدت را در کیف پول سخت افزاری خود دارید. احتمالاً بهتر است این سرمایه را به‌عنوان بخشی از سرمایه تجاری خود حساب نکنید چرا که آینده مشخص نیست و شما باید دارایی‌هایی حال خود را جز سرمایه فعلی خود حساب کنید.

بنابراین تعیین اندازه موقعیت، تعیین سرمایه موجود و در دسترس شما است که می‌تواند یک استراتژی معاملاتی مناسب برای شما باشد.

نحوه تعیین میزان ریسک حساب

مرحله دوم تعیین میزان ریسک حساب شما است. این مرحله شامل تصمیم‌گیری در مورد درصد سرمایه موجودی شما است که آیا مایلید آن را در یک معامله مجزا ریسک کنید یا خیر.

قانون 2٪

در دنیای مالی سنتی، یک استراتژی سرمایه‌گذاری وجود دارد به نام قانون 2٪ که طبق این قانون، یک معامله‌گر نباید بیش از 2٪ از حساب خود را در یک معامله به خطر بیندازد و روی آن را ریسک کند. ما به معنای دقیق آن می‌پردازیم، اما ابتدا اجازه دهید این قانون را متناسب با بازارهای ارزهای دیجیتال تعریف کنیم.

قانون 2٪ یک استراتژی مناسب برای سبک‌های سرمایه‌گذاری است که معمولاً فقط شامل ورود به چند موقعیت بلند مدت هستند. همچنین، به طور معمول نسبت به دیگر استراتژی‌ها در زمینه ارزهای دیجیتال، با ابزارها و شاخص‌های کمتری انجام می‌شود.

اگر تریدر فعال‌تری هستید و به‌خصوص اگر تجارت خود را به تازگی شروع می‌کنید، محافظه کارانه‌تر عمل کردن می‌تواند موثر باشد. در این حالت، اجازه دهید این را قانون را به قانون 1٪ تغییر دهیم.

این قانون حکم می‌کند که شما نباید بیش از 1٪ از حساب خود را در یک معامله و تجارت به خطر بیاندازید. آیا این بدان معناست که شما فقط با 1٪ سرمایه موجود خود وارد معاملات می‌شوید؟ قطعاً خیر! این فقط به این معنی است که اگر ایده معاملاتی خود شما اشتباه کرده باشید و قیمت به حد ضرر برسد، فقط 1٪ از حساب خود را از دست خواهید داد!

نحوه تعیین ریسک تجارت و محاسبه اندازه موقعیت

تاکنون، اندازه و ریسک حساب خود را تعیین کرده‌ایم. بنابراین، چگونه می‌توان اندازه‌گیری موقعیت را برای یک معامله تعیین کرد؟

ما ابتدا نگاه می‌کنیم که نقطه عدم اعتبار ایده معاملاتی شما کجاست. این مرحله یک ملاحظه اساسی است و تقریباً در مورد هر استراتژی اعمال می‌شود. وقتی معاملات موقعیتی نوبت به معامله و سرمایه‌گذاری می‌رسد، ضرر و زیان‌ها همیشه بخشی از آن خواهند بود.

در حقیقت، ریسک‌ها یک قطعیت هستند. ریسک‌ها و ضررها مانند یک بازی احتمالاتی هستند که حتی بهترین معامله‌گران همیشه در برابر آن‌ها در امان نیستند. گاهی نیز ممکن است برخی از معامله‌گران به مقدار زیادی با ریسک‌ها سر و کار داشته باشند و در بسیاری از معاملات خود سود بالایی کسب کنند. چه‌طور ممکن است؟ همه این‌ها به مدیریت صحیح ریسک، داشتن یک استراتژی معاملاتی و پایبندی به آن برمی‌گردد.

به همین ترتیب، هر ایده معاملاتی باید دارای یک نقطه ورود و خروج باشد. اینجاست که می گوییم: “ایده اولیه ما اشتباه بود و ما باید از این موقعیت خارج شویم تا ضررهای بعدی را کاهش دهیم”. در سطح عملی‌تر، این فقط به معنای جایی است که ما حد ضرر و زیان خود را تعیین می‌کنیم.

روش تعیین نقطه عدم اعتبار کاملاً مبتنی بر استراتژی معاملات فردی و معیارهای خاص فردی است. نقطه ورود و خروج می‌تواند براساس پارامترهای فنی، مانند یک منطقه حمایت یا مقاومت باشد. همچنین می‌تواند براساس شاخص‌ها، شکسته شدن ساختار بازار یا موارد دیگری نیز باشد.

برای تعیین حد ضرر، رویکردی متناسب با همه ابعاد و مناسب همه اشخاص وجود ندارد. شما باید خودتان تصمیم بگیرید که کدام استراتژی مناسب سبک شما است و بر اساس آن نقطه ورود و خروج از معامله را تعیین کنید.

در پایان

محاسبه اندازه موقعیت معامله به برخی از استراتژی‌های دلخواه فردی مبتنی و وابسته نیست. این محاسبه باید شامل تعیین ریسک حساب و بررسی نقطه خروج قبل از شروع معامله باشد.

جنبه مهم این استراتژی‌ها، اجرای دقیق آن‌ها است. هنگامی که اندازه موقعیت و نقطه خروج معامله را تعیین کردید، با دقت و بررسی شروع کنید.

به یاد داشته باشید که بهترین روش برای یادگیری اصول مدیریت ریسک و محاسبه اندازه موقعیت، تمرین و استفاده صحیح از آن‌ها است.

تفاوت موقعیت های باز و حجم معاملات در بازار آتی کالا

معامله گران بازار آتی کالا جهت انجام معاملات خود، از تابلوخوانی بورس برای تصمیم‌گیری بهتر استفاده می‌کنند. یکی از موارد حائز اهمیت برای معامله گران در تابلو معاملات آتی کالا، تعداد موقعیت های باز است. تعداد موقعیت های باز در تابلو معاملات آتی در اغلب اوقات با حجم معاملات بازار آتی، متفاوت است. عموماً معامله گران تازه‌کار بر این عقیده‌اند که تعداد موقعیت های بازِ بازار با حجم معاملات می‌بایست برابر باشد.

در این مطلب سعی داریم ضمن تعریف موقعیت‌های باز در بازار آتی، به موجه بودنِ تفاوتِ بین تعداد موقعیت های باز و حجم معاملات در بازار آتی، بپردازیم.

تعریف موقعیت باز در قراردادهای آتی

در بازار دوطرفه آتی کالا، چنانچه معامله گری سفارش خرید (فروش) در سیستم ثبت نماید و آن سفارش منجر به معامله شود، آن شخص دارای یک موقعیت باز خرید (فروش) است. تا زمانی که معامله‌گر سفارش معکوس یعنی سفارش فروش (خرید) نگذارد و آن سفارش منجر به معامله نشود، در اصطلاح گفته می‌شود که موقعیت (position) وی باز است.

به‌بیان‌دیگر موقعیت هایی که تسویه نقدی یا فیزیکی نشده‌اند یا معامله معکوس روی آن‌ها صورت نگرفته است، موقعیت های باز نامیده می‌شوند.

رابطه بین تعداد موقعیت های باز و حجم معاملات

جهت بررسی رابطه بین تعداد موقعیت های باز و حجم معاملات، مراحل انجام معاملات موقعیتی معامله و ایجاد موقعیت باز با یک مثال بیان می‌گردد.

مرحله اول

فرض کنید در اولین روز کاریِ قرارداد آتی پسته، احمد یک سفارش خرید ۹۰۰۰۰ تومانی و محمود یک سفارش فروش ۹۰۰۰۰ تومانی در سیستم ثبت نمایند. این دو سفارش باهم مچ شده و معامله صورت می‌گیرد.
در این صورت حجم معاملات بازار در آن روز کاری برابر با ۱ واحد و تعداد موقعیت بازِ بازار برابر با ۱ واحد می‌شود.

نکته: در شرایط فوق یک موقعیت بازِ خرید و یک موقعیت باز فروش در بازار وجود دارد. بااین‌حال روی تابلوی معاملات آتی، تعداد موقعیت های بازِ بازار برابر با ۱ واحد نمایش داده می‌شود. درواقع هر موقعیت باز روی تابلو معاملات آتی کالا، نشان‌دهنده یک موقعیت باز خرید و یک موقعیت باز فروش است.

مرحله دوم

محمود با ثبت یک سفارش خرید و مریم (معامله‌گر جدید) با ثبت یک سفارش فروش، یک معامله دیگر انجام می‌دهند. در این حالت فقط محمود از بازار خارج می‌شود و مریم به‌جای او وارد بازار می‌شود. حجم معاملات ۲ واحد شده، اما تعداد موقعیت های بازِ بازار همچنان ۱ واحد می‌ماند.

مرحله سوم

مریم نیز با ثبت یک سفارش خرید و سارا (معامله گر جدید) با ثبت یک سفارش فروش معامله ای دیگر را رقم می‌زنند. در اینجا تعداد معاملات بازار به ۳ واحد می‌رسد؛ اما تعداد موقعیت های باز همچنان ۱ واحد است. درواقع یک قرارداد تعهدی باز در بازار وجود دارد. یک طرف این قرارداد، احمد با موقعیت باز خرید و طرف دیگر سارا با موقعیت باز فروش هستند.

این زنجیره با ورود معامله گران جدید و خروج معامله گران قبلی می‌تواند ادامه معاملات موقعیتی داشته باشد و بر حجم معاملات بیفزاید؛ اما همچنان تعداد موقعیت های باز بازار ۱ واحد باقی بماند.

مرحله چهارم

سعید با ثبت ۵ سفارش خرید و زهرا با ثبت ۵ سفارش فروش، ۵ معامله دیگر در بازار انجام می‌دهند. در این مرحله تعداد موقعیت های باز به ۶ موقعیت می‌رسد، درحالی‌که حجم معاملات برابر با ۸ واحد می‌شود.

همان‌طور که در مثال فوق ذکر گردید، طی یک روز کاری حجم معاملات ممکن است با تعداد موقعیت های باز متفاوت باشد. دقت نمایید همواره در تابلو معاملاتی حجم معاملات مربوط به معاملاتی است که در آن روز کاری به وقوع پیوسته است؛ درحالی‌که تعداد موقعیت های باز، تعداد موقعیت های باز از روز بازگشایی سررسید تا آن روز را نشان می‌دهد.

افزایش تعداد موقعیت های باز، در هر روز، نشان دهنده افزایش تعداد موقعیت خرید است یا فروش؟

با توجه به اینکه هر موقعیت باز در بازار آتی، درنتیجه اخذ یک موقعیت تعهدی باز خرید و یک موقعیت تعهدی فروش است، لذا این سؤال صحیح نیست. چراکه افزایش تعداد موقعیت های باز خرید، نشان‌دهنده افزایش تعداد موقعیت های خرید و فروش (هر دو) به یک میزان است. درواقع هنگامی‌که تعداد موقعیت باز در بازار ۳ واحد افزایش می‌یابد، یعنی به‌طور هم‌زمان هم تعداد موقعیت باز خرید ۳ واحد و هم تعداد موقعیت باز فروش ۳ واحد افزایش می‌یابد.

سخن آخر

موقعیت‌های باز در بازار آتی که در نتیجه‌ی انجام معاملات ایجاد می‌شود با حجمِ معاملات متفاوت است. ممکن است در یک روز تعداد معاملات با تعداد موقعیت های باز برابر باشد، به شرطی که تمام معاملات انجام‌شده، باعث ایجاد یک موقعیت جدید در بازار شوند؛ نه اینکه در یک معامله، تنها جای دارنده موقعیتِ باز با یک معامله گر دیگر عوض شود. علاوه بر این، با توجه به اینکه حجم معاملات در تابلو معاملات آتی مربوط به معاملات همان روز است، تعداد موقعیت های باز، انباشتی از تعداد موقعیت های بازشده از روز بازگشایی سررسید تاکنون می‌باشد؛ لذا متفاوت بودن حجم معاملات و تعداد موقعیت های بازِ بازار عجیب نیست.

موقعیت یابی معاملات:چگونه از حرکت های بلندمدت در بازارها سود ببریم

معاملات با روند یک استراتژی تجاری بلند مدت است که هدف آن کسب سود از حرکت های بزرگ در بازارها است. برخلاف معاملات روزانه یا معاملات نوسانی، معامله گران روندی معاملات خود را برای هفته ها یا ماه ها در یک زمان نگه می دارند. این به آنها اجازه می دهد تا نوسانات قیمتی قابل توجهی را ثبت کنند. معامله گران روند از انواع استراتژی های مختلف برای بهره بردن از این حرکت ها استفاده می کنند، از جمله دنبال کردن روند، معاملات شکست و سرمایه گذاری مخالف روند. در این مقاله اصول معاملات موقعیت و نحوه استفاده از آن برای کسب درآمد در بازارها مورد بحث قرار خواهد گرفت!

معاملات روندی یک راه عالی برای سود بردن از حرکت های بلند مدت در بازارها است. اگر بتوانید یک حرکت بزرگ را زود تشخیص دهید، می توانید به اندازه ارزش آن سود کنید! معاملات موقعیتی نیز نسبتاً کم خطر است زیرا شما سعی در انتخاب بالا و پایین قیمت ندارید. در عوض، شما به سادگی روند را دنبال می کنید. این امر، معاملات موقعیتی را به یک استراتژی ایده آل برای معامله گران جدیدی تبدیل می کند که می خواهند از خطرات معاملات روزانه یا معاملات نوسانی اجتناب کنند.

با معاملات موقعیتی شروع کنید

اولین قدم این است که بازاری را پیدا کنید که در حال شکل گیری یک روند است. می توانید از ابزارهای تحلیل تکنیکال مانند میانگین متحرک یا خطوط روند برای کمک به شناسایی روندها استفاده کنید. هنگامی که یک بازار پرطرفدار پیدا کردید، قدم بعدی این است که منتظر عقب نشینی باشید. معامله گران موقعیتی معمولاً زمانی خرید می کنند که بازار به سطح حمایتی مانند میانگین متحرک یا بالاترین سطح قبلی بازگردد. آنها می توانند با قیمت بهتر و با ریسک کمتر وارد معامله شوند.

استراتژی های معاملاتی روندی

سطوح حمایت و مقاومت برای معامله گرانی که می خواهند بدانند چه زمانی قیمت یک ارز به احتمال زیاد کاهش یا افزایش می یابد ضروری است.
سطح حمایت نشان می دهد که خریداران وجود دارند، به این معنی که آنها ممکن است بتوانند با خرید دارایی با قیمت های مقرون به صرفه، روند نزولی را متوقف کنند. به همین ترتیب، با مقاومت در جایی که فروشندگان تسلط دارند، بنابراین به طور بالقوه می توان از افزایش ارزش جلوگیری کرد.

استراتژی معاملاتی شکست یک راه عالی برای استفاده در مراحل اولیه هر روند است. با این حال، باید اطمینان حاصل کنید که ارز مورد معامله شما دوره هایی را شناسایی کرده است که بر مقاومت غلبه می کند یا حمایت ایجاد می کند.

هنگامی که شاهد کاهش قیمت دارایی هستید، استراتژی عقب نشینی یک راه عالی برای معامله است. این تکنیک معامله‌گرانی را قادر می‌سازد که تا زمانی که پس از انجام حرکت غیرمعمول، حرکت صعودی کافی وجود داشته باشد، با قیمت پایین خرید و فروش بالایی داشته باشند.

ویژگی های یک معامله گر موقعیت(روند)

وقتی صحبت از معاملات موقعیتی (روند)به میان می آید، چند چیز آن را از سایر انواع معاملات متمایز می کند. اول، معامله گران موقعیت (روند)معاملات خود را به جای روزهایی مانند معامله گران نوسان یا معامله گران روزانه، هفته ها یا ماه ها نگه می دارند. دوم، آن‌ها از استراتژی‌های مختلفی برای یافتن و سودگیری از این حرکت‌های بلندمدت از جمله دنبال کردن روند، معاملات شکست و سرمایه‌گذاری مخالف استفاده می‌کنند. در نهایت، از آنجایی که معامله‌گران موقعیت به دنبال این حرکت‌های بزرگ‌تر هستند، اغلب مایلند در هر معامله ریسک بیشتری نسبت به انواع دیگر معامله‌گران داشته باشند.

در حالی که معاملات موقعیتی دارای پاداش بالقوه بالاتری است، اما خطرات بیشتری نیز به همراه دارد. معامله گران موقعیت برای موفقیت باید صبور و منظم باشند. آنها همچنین باید از تکنیک های صحیح مدیریت ریسک استفاده کنند و همیشه احساسات خود را کنترل کنند!

معاملات موقعیت در مقابل معاملات نوسانی

معاملات موقعیتی و معاملات نوسانی همه بر اساس مفاهیم یکسانی هستند، اما در مدت زمانی که سرمایه گذاری های خود را نگه می دارید متفاوت هستند. معامله‌گران نوسانی موقعیت‌های خود را به سرعت می‌فروشند تا از روندهای کوتاه‌مدت بهره‌مند شوند، در حالی که پیروان روند سعی می‌کنند پس از خرید پایین یا بالا فروخته شدند، با انتظار برای قیمت‌های بالاتر در دوره‌های طولانی‌تر قبل از فروش بخشی از چرخه سرمایه‌گذاری، آنها را رها نکنند. معروف به “بازی دفاع.

معاملات موقعیت در مقابل معاملات روزانه

استراتژی معاملات موقعیتی ممکن است نقطه مقابل معامله روزانه در نظر گرفته شود. معامله گران روزانه معتقدند بهترین راه برای کسب درآمد استفاده از نوسانات کوتاه مدت بازار است. آنها نه تنها قصد خرید و فروش دارایی های متعدد را دارند، بلکه موقعیت های خود را قبل از پایان سال می بندند. بنابراین آنها می‌توانند از هر تفاوتی بین آنچه با قیمت‌های پایین‌تر (با حساب هزینه) یا قیمت‌های بالاتر خریداری شده‌اند، سود کسب کنند – همه اینها با حفظ نقدینگی!

مزایای معاملات موقعیتی

· داشتن دید بلندمدت از بازار می تواند به اجتناب از تصمیم گیری های هیجانی کمک کند.

· زمان بیشتری برای تحقیق در مورد معاملات خود داشته باشند و مطمئن شوید که تصمیمات سرمایه گذاری درستی می گیرند.

· احتمال کمتری برای تجربه نوسانات کوتاه مدت که می تواند با انواع دیگر معاملات مرتبط باشد.

معایب معاملات موقعیتی

· اگر بازار به سرعت بچرخد، ممکن است فرصت های کسب سود سریع را از دست بدهد.

· به سرمایه بیشتری نسبت به سایر انواع معاملات نیاز دارند و سرمایه گذاران ممکن است برای شروع نیاز به پول زیادی داشته باشند.

· برای موفقیت باید صبور باشند و با حفظ موقعیت های طولانی مدت خود راحت باشند.

سخن معاملات موقعیتی پایانی

معاملات موقعیتی می تواند راهی بسیار سودآور برای معامله در بازارها باشد، اما به صبر و انضباط نیاز دارد. معامله گران موقعیت باید بتوانند معاملات خود را برای دوره های طولانی بدون احساساتی شدن در مورد فراز و نشیب های بازار حفظ کنند. اگر به فکر انجام معاملات موقعیتی هستید، مطمئن شوید که تحقیقات خود را انجام داده و استراتژی های خود را قبل از به خطر انداختن پول واقعی آزمایش کرده است

بستن یک موقعیت معاملاتی

با یکی از روش های زیر می توانید پوزیشن معاملاتی را ببندید:

• روی ردیف پوزیشن معاملاتی در پنجرۀ "معاملات باز" (Open positions) دوبار سریع کلیک کنید.
• روی ردیف پوزیشن معاملاتی در پنجرۀ "معاملات باز" (Open positions) راست کلیک کرده و از فهرست (منو) زمینه گزینۀ "بستن معامله" (Close position) را انتخاب کنید.

پنجرۀ "بستن معامله" ظاهر می شود. در این پنحره می توانید روی "بستن" (Close) کلیک کنید یا اینکه با کلیک روی "لغو" (Cancel) عملیات را لغو نمایید.

پیش از آن می توانید حد انحراف مجاز را تعیین کنید (به حداقل واحد نرخ به پیپ. به عنوان مثال حداقل واحد نرخ EURUSD به پیپ برابر است با 0.00001). اگر می خواهید که معامله "توسط قیمت کارگزار" بسته شود، گزینۀ "هر" (Any) را انتخاب نمایید. اگر بازار دچار نوسانات شدید قیمتی شود، معامله در "هر" قیمتی که در بازار قابل دسترس باشد در محدودۀ تعیین شده در کادر "انحراف" بسته می شود.

در حالت معاملۀ بالانسی (زمانیکه کنار "قفل" -Lock- علامت نگذاشته باشید) می توانید معامله را با باز کردن یک معاملۀ دیگر با همان حجم در جهت مخالف، ببندید. اگر معامله بدون علامت گذاشتن کنار "قفل" (Lock) انجام شود، تمامی معاملات با هم جمع می شوند و به شکل یک معامله درمی آیند. بعلاوه، اگر چندین معامله در یک جهت وجود داشته باشند و یک معامله را در حالت بالانسی باز کنیم، برای جمع بندی، معاملات به ترتیب نزولی از سوددهی انتخاب می شوند.