بازار مشتقات چیست؟

بازار نقدی (اسپات) چیست؟

معاملات اسپات یا نقدی (Spot) شامل خرید یا فروشِ مستقیم یک دارایی یا ابزار مالی (نظیر فارکس، رمزارز، سهام یا اوراق بهادار) می‌شود. تحویل دارایی اغلب بالافاصله اتفاق می‌افتد. معاملات نقدی در بازار نقدی اتفاق می‌افتد که می‌تواند صرافی محور یا به صورت فرابورس (به صورت مستقیم بین معامله گران) انجام گیرد. زمانی که درحال معامله در بازار نقدی هستید، فقط می‌توانید از دارایی‌های خودتان استفاده کنید (هیچگونه اهرم یا ودیعه‌ای در کار نیست).

صرافی‌های متمرکز برای بازار نقدی چیزهایی نظیر انطباق با قانون، امنیت، متولی بودن و فاکتورهای دیگر را برای راحت‌تر کردن انجام معامله مدیریت می‌کنند. صرافی‌ها در قبال آن کارمزد تراکنشات را دریافت می‌کنند. صرافی‌های غیرمتمرکز خدمات مشابه‌ای را از طریق قراردادهایِ هوشمند بلاک چین عرضه می‌کنند.

مقدمه

معاملات نقدی (Spot trading) یک راه ساده برای سرمایه گذاری و معامله عرضه می‌کند. اولین تجربه‌ی شما درخصوص سرمایه گذاریِ رمزارزی به احتمال زیاد مربوط به یک تراکنش اسپات در بازار اسپات یا نقدی خواهد بود؛ به عنوان مثال می‌توان به خرید BNB در قیمت بازار و هادل کردن آن اشاره کرد.

بازارهای نقدی (Spot markets) در میان چندین گروه از دارایی‌ها از جمله رمزارزها، سهام، کالا، فارکس و اوراق بهادار وجود دارد. احتمالاً با بازار و معاملات نقدی بیشتر از آنچه فکر می‌کنید، آشنایی دارید. برخی از معروف‌ترین بازارها (نظیر نزدک (NASDAQ) و بورس نیویورک) جزء بازارهای نقدی هستند.

بازار نقدی (Spot market) چیست؟

بازار نقدی یک بازار مالی است که برای همه دردسترس است و دارایی‌ها بالافاصله معامله می‌شوند. خریدار با استفاده از پول بی‌شتوانه یا یک وسیله‌ی مبادله یک دارایی را از فروشنده می‌خرد. تحویل دارایی اغلب بالافاصله است اما به بازار مشتقات چیست؟ نوع چیزی که معامله شده است نیز بستگی دارد. به بازارهای نقدی بازار نقطه‌ای نیز گفته می‌شود چراکه تریدرها پول را پیشاپیش پرداخت می‌کنند. بازرهای اسپات در شکل‌های مختلفی وجود دارند و اشخاص ثالث در آن (همان صرافی‌ها) انجاممعاملات را تسهیل می‌کنند. همچنین می‌توانید مستقیماً با سایر تریدرها در معاملات فرابورس (OTC trade) به معامله بپردازید. در ادامه به بررسی عمیق این دو مورد خواهیم پرداخت.

معامله‌ی نقدی (spot trading) چیست؟

معامله گران نقدی سعی می‌کنند که به وسیله‌ی خرید دارایی و انتظار برای افزایش ارزش آن سود کنند. آن‌های می‌توانند دارایی خود را بعداً یعنی زمانی که قیمتش افزایش یافت، بفروشند تا سود کنند. البته تریدرها می‌توانند به صورت برعکس نیز عمل کنند. این فرآیند شامل فروش دارایی‌های مالی و خرید دارایی‌های بیشتر بعد از اینکه قیمت‌ها کاهش یافت می‌شود.

به قیمتِ بازارِ کنونیِ یک دارایی قیمت اسپات یا نقدی گفته می‌شود. با استفاده از سفارش بازار در یک صرافی می‌توانید یک کالا را بالافاصله در بهترین قیمت اسپاتِ موجود بفروشید یا بخرید. اما هیچگونه تضمینی وجود ندارد که قیمت بازار در زمان اجرا شدن سفارشات تغییری نکند. شاید هم برای برآورده کردن سفارشتان در قیمت مدنظر به اندازه‌ی کافی حجم معاملاتی وجود نداشته باشد. به عنوان مثال چنانچه سفارش ۱۰ ETH در قیمت اسپات باشد ولی فقط ۳ تا موجود باشد، باید باقی سفارشتان را با ETH در یک قیمت متفاوت پر کنید.

قیمت‌های اسپات بی‌وقفه بروزرسانی می‌شوند و مطابق با تطابق سفارشات تغییر می‌کند. معاملات اسپاتِ فرابورس عملکرد متفاوتی دارد. شما می‌توانید یک قیمت و مقدار ثابت را مستقیماً بدون دفتر ثبت سفارش از طریق یک شخص دیگر ثبت کنید.

برحسب نوع دارایی تحویل فوری است یا در T+2 روز انجام می‌گیرد. T+2 تاریخ معامله به علاوه‌ی دو روز کاری است. به شکل سنتی نیاز است که سهام به شکل اسنادِ ملموس منتقل شوند. بازار تبادل ارزهای خارجی نیز در گذشته ارزها را از طریق پول نقد یا سپرده منتقل می‌کرد. اکنون با وجود سیستم‌های دیجیتالی شده تحویل بالافاله انجام می‌گیرد. اما بازارهای رمزارز به صورت ۲۴ ساعته ۷ روز هفته کار می‌کند و امکان معالمه‌ی فوری را مهیا می‌کند. اما تحویل در معاملات شخص به شخص یا فرابورس ممکن است که بیشتر طول بکشد.

صرافی‌ها در مقابل فرابورس (OTC)

معاملات نقدی یا اسپات فقط به یک مکان محدود نشده است. درحالی که اکثر افراد معاملات اسپات را در صرافی‌ها انجام می‌دهند، شما می‌توانید مستقیماً با سایر افراد بدون نیاز به شخص ثالث معامله کنید. همانطور که پیش‌تر نیز اشاره شد به این نوع از خرید و فروش، معاملات فرابورس (OTC) گفته می‌شود. هرکدام از بازارهای اسپات تفاوت‌های خودش را دارد.

صرافی‌ها متمرکز

صرافی‌ها به دو نوع تقسیم می‌شوند: متمرکز و غیرمتمرکز. یک صرافی متمرکز معامله‌ی دارایی‌هایی نظیرِ رمزارز، کالا و فارکس را برعهده دارد. صرافی به عنوان یک واسط برای شرکت کنندگان در بازار و یک متولی برای دارایی‌های معامله شده عمل می‌کند. برای استفاده از یک صرافی متمرکز باید حسابتان را با پول یا رمزارزی که می‌خواهید معامله کنید، پر کنید.

یک صرافی متمرکز جدی باید از انجام گرفتنِ بدون دردسر معاملات اطمینان حاصل کند. سایر مسئولیت‌های آن عبارت هستند از تطابق با مقررات، KYC (احراز هویت)، قیمت گذاری منصفانه، امنیت و محافظت از مشتری. صرافی درعوض کارمزدِ تراکنشات، پذیرش ارزهای جدید و سایر فعالیت‌های معاملاتی را دریافت می‌کند. صرافی‌ها به خاطر این مسئله تا زمانی که به اندازه‌ی کافی کاربر و حجم معاملاتی دارند، هم می‌توانند در بازار خرسی و هم در بازار گاوی سود کنند.

صرافی‌های غیرمتمرکز

یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) نوع دیگری از صرافی‌هاست که عمدتاً در دنیای رمزارزها دیده می‌شود. خدمات اصلی یک DEX مشابه با صرافی متمرکز است. اما صرافی‌های غیرمتمرکز سفارشات خرید و فروش را با استفاده از فناوری بلاک چین تطابق می‌دهند. کاربران DEX در اکثر موارد نیازی به باز کردن حساب ندارند و می‌توانند مستقیم بدون نیاز به انتقال دارایی‌هایشان به صرافی با یکدیگر به معامله بپردازند.

معامله به صورت مستقیم از کیف پول کاربران از طریق قراردادهای هوشمند اتفاق می‌افتد. این‌ها بخش‌های خود اجرا از یک کد در بلاک چین هستند. بسیاری از کاربران ترجیح می‌دهند تا از یک DEX استفاده کنند چراکه در مقایسه با یک صرافی استاندارد از حریم شخصی و آزادی بیشتری برخوردار خواهند بود. اما این مسئله معایب خود را نیز دارد. به عنوان مثال نبود KYC و پشتیبانیِ مشتریان می‌تواند زمانی که به گرفتار مسئله‌ای شدید، به یک مشکل بدل شود.

برخی از صرافی‌های غیرمتمرکز نظیر Binance DEX از مدل دفتر ثبت سفارشات استفاده می‌کنند. یکی از توسعه‌های اخیر استفاده از مدل بازارساز خودکار (Automated Market Maker) در صرافی‌هایی نظیر Pancake Swap و Uniswap است. بازارسازهای خودکار نیز از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند اما از یک مدل متفاوت برای تعیین قیمت استفاده می‌کنند. خریداران از سرمایه‌ی موجود در یک استخر نقدینگی برای مبادله‌ی توکن‌هایشان استفاده می‌کنند. فراهم کنندگان نقدینگی یعنی کسانی که سرمایه‌ی استخر را فراهم می‌کنند از تمام کاربرانی که از استخر استفاه می‌کنند، کارمزد دریافت می‌کنند.

فرابورس (Over-the-counter)

در طرف دیگر معاملات فرابورس را داریم که گاهاً به آن معاملات خارج از صرافی نیز گفته می‌شود. سهام و دارایی‌های مالی به صورت مستقیم بین کارگزاران، معامله گران و دلالان معامله می‌شود. معالمه‌ی نقدی در بازار فرابورس از چندین روش ارتباط برای سازماندهی معاملات استفاده می‌کند که تلفن و پیام‌های فوری دو نمونه از آن‌هاست.

معاملات فرابورس به سبب عدم نیاز به دفتر ثبت سفارشات از یکسری مزایا برخوردار است. چنانچه در حال معامله‌ی یک دارایی با نقدینگی کم هستید، یک سفارش بزرگ ممکن است که باعث لغزش شود. صرافی اغلب نمی‌تواند سفارش شما را در قیمت مدنظرتان کامل پر کند، بنابراین باید برای پر کردن سفارش باید قیمت بالاتری پرداخت نمایید. تریدرهای بزرگ فرابورس به همین دلیل اغلب قیمت‌های بهتری دریافت می‌کنند.

توجه داشته باشید که وقتی سفارشات بسیار بزرگ است، حتی دارایی‌های نقدی نظیر بیت کوین نیز ممکن است که دچار لغزش شوند. بنابراین سفارشات بزرگ بیت کوین نیز می‌توانند از معاملات فرابورس سود ببرند.

بازار نقدی چه تفاوتی با بازار آتی دارد؟

در بالا گفتیم که در بازار نقدی معاملات آنی با تحویل تقریباً بالافاصه اتفاق می‌افتد. از طرف دیگر بازار آتی یا فیوچرز قراردادهایی دارد که برای یک تاریخ در آینده پرداخت شده‌اند. یک خریدار و فروشنده توافق می‌کنند که مقدار مشخصی کالا را در یک قیمت معین در آینده معامله کنند. زمانی که قرارداد در تاریخ مورد توافق سررسید، خریدار و فروشنده معمولاً به جای تحویل دارایی به تسویه نقدی دست خواهند یافت.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص آتی، مقاله‌ی «قرارداد فیوچرز و فوروارد چیست؟» را بررسی کنید.

تفاوت معاملات اسپات و معاملات مارجین در چیست؟

معاملات مارجین در برخی از بازارهای اسپات وجود دارد اما با معاملات اسپات تفاوت دارد. همانطور که پیش‌تر نیز اشاره کردیم، معاملات اسپات نیازمند این است که شما بالافاصله دارایی را کاملاً بخرید و تحویل بگیرید. معاملات مارجین برخلاف آن به شما اجازه می‌دهد که از یک شخص ثالث سرمایه به همراه بهره‌ی آن قرض بگیرید که در این حالت می‌توانید وارد معامله‌های بزرگتر شوید. قرض گرفتن باعث می‌شود که تریدرِ مارجین پتانسیل دریافت سود بیشتر را داشته باشد. اما از طرف دیگر احتمال ضرر نیز بیشتر می‌شود لذا باید احتیاط کنید که کل سرمایه‌ی اولیه‌ی خود را از دست ندهید.

مزایا و معایب بازارهای نقدی (اسپات)

هرنوع از معامله و استراتژی که به آن برمی‌خورید، مزایا و معایب خود را دارد. درک این‌ها به شما کمک می‌کند تا خطرات را کاهش دهید و با اطمینان بیشتر به معامله بپردازید. معامله‌ی اسپات یکی از ساده‌ترین انواع معامله است اما همچنان نقط قوت و ضعف خود را دارد.

مزایای بازارهای نقدی

1. قیمت‌ها شفاف هستند و فقط به عرضه و تقاضا در بازار بستگی دارند. این جنبه با بازار آتی که اغلب چندین قیمت ارجاعی دارند، در تضاد است. به عنوان مثال قیمت لحظه‌ای در بازار آتیِ بایننس به اطلاعاتی نظیر نرخ سرمایه گذاری، شاخص قیمت و میانگین متحرک بستگی دارد. قیمت لحظه‌ای در برخی از بازارهای سنتی ممکن است که تحت تاثیر نرخ بهره نیز قرار بگیرد.
2. مشارکت در اسپات تریدینگ به دلیل خطرات، پاداش و قوانین ساده‌اش آسان است. وقتی که با BNB به ارزش ۵۰۰ دلار در بازار نقدی سرمایه گذاری می‌کنید، می‌توانید با قیمت کنونی و ورودتان به سادگی ریسک را محاسبه کنید.
3. می‌توانید تنظیم و فراموش کنید. در معاملات اسپات برخلاف معاملات مارجین و مشتقات نیازی نیست که نگران خطر نقدشوندگی یا اخطار کاهش سرمایه باشید. می‌توانید در هر زمان که خواستید به معامله وارد و یا از آن خارج شوید. نیازی هم نیست که به صورت پیوسته سرمایه‌ی خود را بررسی کنید مگر اینکه بخواهید معاملات کوتاه مدت انجام دهید.

معایب بازارهای نقدی

برحسب چیزی که درحال معامله‌ی آن هستید، بازارهای اسپات ممکن است که شما را با دارایی‌ که نگه داشتن آن نامناسب است، ول کند. کالاهای تجاری احتمالاً بهترین مثال است. چنانچه از طریق این بازار روغن خام بخرید، باید کالا را به صورت واقعی دریافت کنید. نگه داشتن رمزارزها مسئولیت امن نگه داشتن آن‌ها را برایتان به همراه دارد. شما همچنان می‌توانید به وسیله‌ی مبادله‌ی مشتقات آتی در معرض این دارایی‌ها قرار گیرید اما با پول نقد تسویه حساب صورت گیرد.

دشاتن ثبات با وجود برخی از دارایی‌ها، افراد و شرکت‌های مشخص باارزش است. به عنوان مثال یک شرکت می‌خواهد فراتر از نیازهایش عمل کند و به ارزهای خارجی در بازار فارکس دسترسی داشته باشد. چنانچه به بازار اسپات دسترسی داشته باشند، هزینه‌ها و درامد بسیار بی‌ثبات خواهد بود.

سودهای احتمالی در بازار نقدی بسیار کمتر از معاملات آتی یا مارجین است. شما می‌توانید مقدار مشابهی از سرمایه را برای معامله‌ی پوزیشن‌های بزرگتر اهرم کنید.

کلام آخر

معاملات نقدی در بازارهای نقدی یکی از رایج‌ترین راه‌ها برای معامله به ویژه برای تازه واردها است. اگرچه بسیار ساده است، بهتر است که درخصوص مزایا، معایب و استراتژی‌های احتمالی آن دانش لازم را کسب نمایید. شما باید در کنار اصول اولیه ترکیب دانشتان با تحلیل‌های تکنیکال، فاندامنتال و احساسی را درنظر بگیرید.

بازار بورس چیست؟ + عملکرد های بازار سهام (بخش دوم)

ما در این مقاله سعی بر این داشتیم تا برای سهولت در اطلاع از (چیستی و چرایی بیمه بیکاری) برای افراد داخل یا خارج از ایران، پرسش و پاسخ هایی که از مجموعه مالی و مالیاتی متین شده است را برایتان دسته بندی و یکجا در اختیار شما مطالعه کننده گرامی قرار بدهیم.

بخش دوم

حباب بازار بورس

امنیت و اعتبار معاملات: در حالی که شرکت کنندگان بیشتری برای کارایی و کارآمد یک بازار مهم هستند، همان بازار باید اطمینان حاصل کند که تمام شرکت کنندگان بازار مشتقات چیست؟ تأیید شده و با قوانین و مقررات لازم مطابقت دارند، و هیچ جایی برای پیش فرض توسط هیچ یک از طرفین باقی نمی ماند. علاوه بر این، باید اطمینان حاصل کند که تمام نهادهای وابسته که در بازار فعالیت می کنند نیز باید از قوانین پیروی کنند و در چارچوب قانونی ارائه شده توسط تنظیم کننده کار کنند.

از همه انواع واجد شرایط شرکت کنندگان پشتیبانی کنید: یک بازار توسط شرکت کنندگان مختلف ایجاد می شود که شامل سازندگان بازار، سرمایه گذاران، معامله گران، دلالان و محافظین است. همه این شرکت کنندگان با نقش و کارایی متفاوت در بازار سهام فعالیت می کنند.

به عنوان مثال: یک سرمایه گذار ممکن است سهام را خریداری کند و آنها را برای سالهای طولانی نگه دارد، در حالی که یک معامله گر ممکن است ظرف چند ثانیه موقعیتی را وارد و خارج کند. یک سازنده بازار نقدینگی لازم را در بازار فراهم می کند، در حالی که ممکن است یک محافظ برای کاهش ریسک موجود در سرمایه گذاری ها دوست داشته باشد با مشتقات معامله کند.

بورس سهام باید اطمینان حاصل کند که همه این شرکت کنندگان قادر به انجام یکپارچه نقش های مورد نظر خود هستند تا اطمینان حاصل شود که بازار به طور موثر به کار خود ادامه می دهد.

حمایت از سرمایه گذاران: در کنار سرمایه گذاران ثروتمند و نهادی، تعداد بسیار زیادی از سرمایه گذاران کوچک نیز توسط sto خدمت می کنند.

برای مقدار کمی سرمایه گذاری خود این سرمایه گذاران ممکن است دانش مالی محدودی داشته باشند و ممکن است از مشکلات سرمایه گذاری در سهام و سایر ابزارهای ذکر شده کاملاً آگاه نباشند. بورس سهام باید اقدامات لازم را انجام دهد تا از اینگونه سرمایه گذاران محافظت لازم را برای محافظت از آنها در برابر ضررهای مالی و اطمینان از اعتماد مشتری انجام دهد.

به عنوان مثال: یک بورس اوراق بهادار سهام می تواند سهام را در بخشهای مختلف بسته به مشخصات ریسک آنها طبقه بندی کند و اجازه تجارت یا عدم تجارت محدود توسط سرمایه گذاران عادی در سهام پر خطر را بدهد. صرافی ها معمولاً محدودیت هایی را برای جلوگیری از ورود افراد با درآمد و دانش محدود به شرط بندی های خطرناک مشتقات ایجاد می کنند.

مقررات متوازن: شرکت های ذکر شده تا حد زیادی تنظیم می شوند و معاملات آنها توسط تنظیم کنندگان بازار کنترل می شود، مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ایالات متحده علاوه بر این، صرافی ها نیز برخی موارد را الزامی می کنند – مانند ثبت به موقع گزارش های مالی سه ماهه و گزارش فوری هر تحولات مربوطه – برای اطمینان از آگاهی همه فعالان بازار از اتفاقات شرکت ها عدم رعایت مقررات می تواند منجر به توقف معاملات توسط بورس ها و سایر اقدامات انضباطی شود.

تنظیم بازار سهام

یک تنظیم کننده مالی محلی یا یک مقام یا نهاد پولی صالح وظیفه تنظیم بازار سهام یک کشور را بر عهده دارد. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) نهادی نظارتی است که مسئول نظارت بر بازارهای سهام ایالات متحده است. SEC یک آژانس فدرال است که مستقل از دولت و فشار سیاسی کار می کند. ماموریت SEC عنوان شده است: “برای محافظت از سرمایه گذاران، حفظ بازارهای عادلانه، منظم و کارآمد و تسهیل تشکیل سرمایه“

شرکت کنندگان در بورس سهام

در کنار سرمایه گذاران بلند مدت و معامله گران کوتاه مدت، انواع مختلفی از بازیکنان در ارتباط با بازار سهام وجود دارد. هر یک از آنها نقش منحصر به فردی دارند، اما بسیاری از نقش ها به هم پیوند خورده اند و برای عملکرد موثر بازار به یکدیگر بستگی دارند.

کارگزاران سهام، همچنین به عنوان نمایندگان ثبت شده در ایالات متحده شناخته می شوند، افراد حرفه ای دارای مجوز هستند که از طرف سرمایه گذاران اوراق بهادار را خریداری و می فروشند. کارگزاران با خرید و فروش سهام از طرف سرمایه گذاران به عنوان واسطه بین بورس و سرمایه گذاران عمل می کنند. برای دسترسی به بازارها به یک حساب کارگزار خرده فروشی نیاز است.

مدیران نمونه کارها متخصصانی هستند که اوراق بهادار یا مجموعه اوراق بهادار را برای مشتریان سرمایه گذاری می کنند. این مدیران از تحلیلگران توصیه هایی می گیرند و تصمیمات خرید یا فروش برای نمونه کارها را می گیرند. شرکت های صندوق سرمایه گذاری مشترک، صندوق های تامینی و برنامه های بازنشستگی از مدیران پرتفوی برای تصمیم بازار مشتقات چیست؟ گیری و تعیین استراتژی های سرمایه گذاری برای پولی که در اختیار دارند استفاده می کنند.

بانکداران: سرمایه گذاری نمایندگی شرکتهایی با ظرفیتهای مختلف هستند، مانند شرکتهای خصوصی که می خواهند از طریق IPO به بورس اوراق بهادار بروند یا شرکتهایی که درگیر ادغام معوقات هستند. آنها با رعایت الزامات نظارتی بازار سهام از روند لیست پذیری مراقبت می کنند.

متولیان ارائه خدمات خزانه داری و انبار: موسسه ای هستند که اوراق بهادار مشتری را برای نگهداری نگهداری می کنند تا خطر سرقت یا از دست دادن آنها را به حداقل برسانند، همچنین برای انتقال سهام به حساب های مربوط به طرف های معامله بر اساس معاملات، با بورس همگام هستند.

بازار سهام

بازار ساز: بازارساز یک دلال است که با ارسال قیمت پیشنهادی و درخواست سهام همراه با نگهداری موجودی سهام، تجارت سهام را تسهیل می کند. او نقدینگی کافی را برای یک سهم (مجموعه) (خاص) در بازار تضمین می کند و از اختلاف بین پیشنهاد و قیمت پیشنهادی که نقل می کند سود می برد.

چگونه بورس سهام درآمد کسب می کند

بورس های سهام به عنوان موسسات انتفاعی فعالیت می کنند و هزینه خدمات آنها را پرداخت می کنند. منبع اصلی درآمد این بورس ها درآمد حاصل از کارمزد معاملات است که برای هر معامله انجام شده در سیستم عامل آن اخذ می شود. علاوه بر این، صرافی ها از هزینه لیست دریافت شده از شرکت ها در طی فرآیند IPO و سایر پیشنهادات بعدی، درآمد کسب می کنند.

این مبادله همچنین از فروش داده های بازار تولید شده در سیستم عامل خود – مانند داده های زمان واقعی، داده های بازار مشتقات چیست؟ تاریخی، داده های خلاصه و داده های مرجع – که برای تحقیقات سهام و سایر کاربردها حیاتی است، درآمد کسب می کند.

بسیاری از صرافی ها نیز محصولات فن آوری مانند پایانه تجاری و اتصال شبکه اختصاصی به صرافی را با پرداخت هزینه مناسب به طرف های علاقه مند می فروشند.

صرافی ممکن است خدمات ممتازی مانند تجارت با فرکانس بالا را به مشتریان بزرگتر مانند صندوق های سرمایه گذاری و شرکت های مدیریت دارایی (AMC) ارائه دهد و بر این اساس درآمد کسب کند. مقررات مربوط به هزینه تنظیم مقررات و هزینه ثبت نام برای پروفایل های مختلف فعالان بازار، مانند سازنده بازار و کارگزار، که منابع درآمد دیگر بورس اوراق بهادار را تشکیل می دهند، در نظر گرفته شده است.

این صرافی همچنین با مجوز دادن به شاخص های آنها و (روش آنها) که معمولاً به عنوان معیاری برای راه اندازی محصولات مختلف مانند صندوق های سرمایه گذاری مشترک مورد استفاده قرار می گیرد، سود کسب می کند.

بسیاری از مبادلات همچنین دوره ها و گواهینامه هایی را درباره موضوعات مختلف مالی به شرکت کنندگان صنعت ارائه می دهند و از این قبیل اشتراک ها درآمد کسب می کنند.

رقابت برای بازارهای سهام

در حالی که بورس های سهام، فردی برای به دست آوردن حداکثر حجم معاملات در برابر یکدیگر رقابت می کنند، از دو جبهه با تهدید روبرو هستند.

استخرهای تاریک: استخرهای تاریک که مبادلات خصوصی یا مجالسی برای تجارت اوراق بهادار هستند و در گروه های خصوصی فعالیت می کنند، بازارهای سهام عمومی را با چالش مواجه می کنند. گرچه اعتبار قانونی آنها تابع مقررات محلی است، اما با صرفه جویی در هزینه های معاملات شرکت کنندگان، محبوبیت بیشتری پیدا می کنند.

مشارکت های Blockchain: در میان افزایش محبوبیت بلاکچین ها، بسیاری از مبادلات رمزنگاری ظهور کرده اند. این صرافی ها محلی برای تجارت ارزهای رمزپایه و مشتقات مرتبط با آن کلاس دارایی هستند. گرچه محبوبیت آنها محدود است، اما با اتوماسیون بخش عمده ای از کارهای انجام شده توسط فعالان مختلف بورس و ارائه خدمات کم و صفر، تهدیدی برای مدل سنتی بورس محسوب می شوند.

اهمیت بازار سهام

بازار سهام یکی از مهمترین مولفه های اقتصاد بازار آزاد است و این امکان را به شرکت ها می دهد تا با ارائه سهام و اوراق قرضه شرکتی پول جمع کنند. این اجازه را می دهد تا سرمایه گذاران عادی در دستاوردهای مالی شرکت ها شرکت کنند، از طریق سود سرمایه سود کسب کنند و از طریق سود سهام درآمد کسب کنند، هرچند ضرر نیز ممکن است باشد.

در حالی که سرمایه گذاران نهادی و مدیران حرفه ای پول از برخی امتیازات بخاطر جیب عمیق، دانش بهتر و توانایی های بیشتری برای ریسک پذیری برخوردار هستند، بازار سهام تلاش می کند تا زمینه بازی برابر را برای افراد عادی فراهم کند.

بورس اوراق بهادار به عنوان بستری کار می کند که از طریق آن پس انداز و سرمایه گذاری افراد به پیشنهادهای سرمایه گذاری مولد منتقل می شود. در بلند مدت، به تشکیل سرمایه و رشد اقتصادی کشور کمک می کند.

روشهای کلیدی

بازارهای سهام از اجزای اساسی اقتصاد بازار آزاد هستند زیرا امکان دسترسی دموکراتیک به تجارت و مبادله سرمایه را برای انواع سرمایه گذاران فراهم می کنند. آنها چندین عملکرد در بازارها انجام می دهند، از جمله کشف قیمت کارآمد و معاملات کارآمد. در ایالات متحده، بورس سهام توسط SEC و نهادهای نظارتی محلی تنظیم می شود.

نمونه هایی از بازارهای سهام

اولین بازار سهام در بورس اوراق بهادار لندن بود. این کار در یک قهوه خانه که در آن معامله گران برای تبادل سهام با یکدیگر ملاقات می کردند، در سال 1773 آغاز شد. اولین بورس اوراق بهادار در ایالات متحده آمریکا در سال 1790 در فیلادلفیا آغاز به کار کرد.، آغاز فعالیت وال استریت نیویورک در سال 1792. این توافق نامه توسط 24 تاجر امضا شد و اولین سازمان آمریکایی در نوع خود بود که به تجارت اوراق بهادار می پرداخت. معامله گران در سال 1817 نام سرمایه گذاری خود را به عنوان بورس نیویورک تغییر دادند.

بیشتر بخوانید:

اگر این مقاله برای شما مفید و کارآمد بود، خوشحال میشویم برای افراد دیگری که به دنبال جواب سوالات خود در این مطلب میگردند، با به اشتراک گذاری این مقاله به آنها کمک کنید.

ارزش مفهومی یا Notional Value چیست؟

همانطور که می دانید سرمایه گذاران ریسک زیادی را برای انجام. معاملات خود می پذیرند که برای اندازه گیری و مدیریت آنها از راه و روش های مختلفی استفاده می کنند. ارزش مفهومی اصطلاحی است که اغلب برای ارزش گذاری دارایی پایه در تجارت انواع دارایی ها از جمله دیجیتال یا فیات استفاده می شود. ارزش مفهومی یا Notional Value می تواند ارزش کل یک دارایی، مقدار ارزشی که یک دارایی کنترل می کند یا مبلغ توافق شده در یک قرارداد باشد. این اصطلاح هنگام توصیف قراردادهای مربوط در بازارهایی آتی و مشتقه که معاملات اختیاری هستند، استفاده می شود.

درک ارزش مفهومی

در اصطلاح بازار، Notional Value کل مبلغ پایه یک معامله محسوب می شود. همچنین ارزش مفهومی قراردادها به دلیل مفهومی به نام لوریج بسیار بالاتر از ارزش بازار (Market Value) است. لوریج به کاربران این امکان را می دهد که از مقدار کمی پول و پس انداز برای کنترل تئوری مقدار بسیار بیشتری استفاده کند. بنابراین، ارزش مفهومی به تمایز ارزش کل یک معامله از هزینه (یا ارزش بازار) انجام معامله کمک می کند، همچنین می توان گفت یک تمایز واضح وجود دارد: Notional Value ارزش کل معامله را به حساب می آورد، در حالی که ارزش بازار قیمت است. که در آن موقعیت را می توان در بازار خرید یا فروخت. مقدار لوریج استفاده شده را می توان با تقسیم ارزش مفهومی بر ارزش بازار محاسبه کرد.

لوریج = ارزش مفهومی ÷ ارزش بازار

یک قرارداد دارای یک اندازه منحصر به فرد و استاندارد است که می تواند بر اساس عواملی مانند وزن، حجم یا . چند برابر باشد. به عنوان مثال، یک واحد قرارداد آتی COMEX Gold (GC) 100 اونس تروی است و یک قرارداد آتی شاخص E-mini S&P 500 دارای ضریب 50 دلاری است.

ارزش مفهومی اولی 100 برابر قیمت بازار طلا است در حالی که Notional Value دومی 50 دلار برابر قیمت بازار شاخص S&P 500 است.

ارزش مفهومی = اندازه قرارداد * قیمت پایه

اگر شخصی یک قرارداد E-mini S&P 500 را با قیمت 2800 خریداری کند، آن قرارداد آتی تکی 140000 دلار (50 در 2800 دلار) قیمت گذاری می شود. بنابراین در کل، 140,000 دلار Notional Value آن قرارداد اساسی است. با این حال، شخصی که این قرارداد را خریداری می کند، ملزم به پرداخت 140000 دلار در هنگام معامله نیست.

در عوض، آنها فقط باید مبلغی به نام پیش پرداخت اولیه (ارزش بازار) قرار دهند که معمولاً کسری از مبلغ فرضی است. به این معنی که لوریج مورد استفاده، مبلغ فرضی تقسیم بر قیمت خرید قرارداد خواهد بود. اگر قیمت (پیش پرداخت اولیه) برای یک قرارداد 10000 دلار بود، معامله گر می توانست از لوریج 14 برابری (140000/10000) استفاده کند.

ارزش مفهومی در ارزیابی ریسک پر محتوای جدایی ناپذیر است که می تواند هنگام تعیین و تایید نسبت ها و هطر هایی که معامله را تهدید می کند برای جبران آن ریسک ها بسیار مفید باشد. به عنوان مثال، یک صندوق دارای 1,000,000 دلار در معرض دید طولانی در بازار سهام ایالات متحده است و مدیر صندوق می خواهد با استفاده از قراردادهای آتی E-mini S&P 500 این ریسک را جبران کند. آنها باید مقدار تقریباً معادل قراردادهای آتی S&P 500 را بفروشند تا ریسک قرار گرفتن در معرض بازار خود را کاهش دهند. با استفاده از مثال بالا، Notional Value هر قرارداد جدید E-mini S&P 500 140,000 دلار و ارزش بازار به 10,000 دلار می رسد.

نسبت هج = ریسک مواجهه نقدی ÷ ارزش مفهومی دارایی پایه مرتبط

نسبت هج = 1,000,000 دلار ÷ 140,000 دلار = 7.14

بنابراین، مدیر صندوق تقریباً 7 قرارداد E-mini S&P 500 را می فروشد تا به طور مؤثر موقعیت نقدی (ارز دیجیتال یا ارز فیزیکی) خود را که قصد داد، طولانی مدت روی آن سرمایه گذاری کند در برابر ریسک بازار از آن محافظت شود. بنابراین ارزش بازار (هزینه) 70000 دلار خواهد بود.

در حالی که Notional Value را می توان در معاملات جدید و سهام (کل ارزش موقعیت سهام) به روش هایی که در بالا توضیح دادیم استفاده کرد، ارزش مفهومی برای مبادله هایی از حمله بهره برداری، معاوضه در تجارت های بزرگ، اختیارات سهام و مشتقات ارز خارجی نظیر دلار نیز اعمال می شود.

خلاصه ای از ارزش مفهومی یا Notional Value

ارزش مفهومی اصطلاحی است که اغلب برای ارزش گذاری دارایی پایه و ثابت در تجارت ارز ها استفاده می شود.

ارزش مفهومی قراردادهای مشتقه به دلیل مفهومی به نام لوریج بسیار بالاتر از ارزش بازار است.

ارزش مفهومی در ارزیابی ریسک پرتفوی جدایی ناپذیر است، که می تواند هنگام تعیین نسبت های پوششی برای جبران آن ریسک بسیار مفید باشد.

مبادله نرخ بهره

در مبادلات نرخ بهره، ارزش مفهومی، ارزش مشخصی است که بر اساس آن پرداخت های نرخ بهره مبادله می شود. ارزش مفهومی در این مبادلات برای به دست آوردن میزان سود معوق و منطقی استفاده می شود. به طور معمول، ارزش مفهومی در این نوع قراردادها در طول مدت قرارداد ثابت است.

مبادلات بازده کل

مبادلات بازده کل شامل طرفی است که یک نرخ شناور یا ثابت ضرب در مقدار ارزش مفهومی به اضافه کاهش ارزش مفهومی می پردازد. این با پرداخت توسط طرف مقابل در معامله، مبادله می شود که ارزش واقعی را پرداخت می کند.

گزینه های سهام

مقدار مفهومی در یک گزینه به مقداری که معامله کنترل می کند اشاره دارد. به عنوان مثال، ABC با قیمت 20 دلار با یک گزینه خاص ABC به قیمت 1.50 دلار معامله می شود. یک سهامدار، 100 سهم اساسی را قیمت گذاری می کند. یک معامله گر این گزینه را به قیمت 1.50 در 100 = 150 دلار خریداری می کند.

ارزش مفهومی گزینه 20 x 100 = 2000 دلار است. خرید قرارداد سهام اختیاری به طور بالقوه به معامله گر امکان کنترل بیش از صد سهم از سهام را به قیمت 150 دلار می دهد در حالی که سهام را به طور کامل به قیمت 2000 دلار خریداری می کند.

ارزش مفهومی قرارداد سهام اختیاری، ارزش سهامی است که کنترل می شود تا بهای تمام شده معامله را محاسبه کنند.

مبادله ارز خارجی و مشتقات ارز خارجی

مشتقات ارزی مانند فوروارد و اختیار معامله دارای دو ارزش مفهومی هستند. از آنجایی که این تراکنش ها شامل دو ارز می شوند، هر دو مقادیر فرضی جداگانه ای دریافت می کنند. برای مثال، اگر در زمان معامله، نرخ مبادله بین پوند بریتانیا (GBP) و دلار آمریکا (USD) 1.5 باشد، آنگاه 1،000،000 دلار آمریکا معادل 666،667 پوند است.

تفاوت ارزش مفهومی در مقابل ارزش بازار

یک مرور کلی بر معنا و مفهوم این ارزش ها می کنیم:

ارزش مفهومی و ارزش بازار هر دو ارزش یک اوراق بهادار را توصیف می کنند. ارزش مفهومی بیانگر این است که یک اوراق بهادار از نظر تئوری چه مقدار ارزش کل را کنترل می کند - به عنوان مثال از طریق قراردادهای مشتقه یا تعهداتی بدهی که در قرارداد نوشته شده. از سوی دیگر، ارزش بازار، قیمت اوراق بهاداری جدید است که می توان آن را در بورس یا از طریق یک کارگزار خرید و فروش کرد.

ارزش بازار: همچنین برای اشاره به ارزش بازار یک شرکت سهامی عام استفاده می شود و با ضرب تعداد سهام موجود در قیمت فعلی سهم تعیین می شود.

مفهوم کلی ارزش مفهومی و ارزش بازار

ارزش مفهومی کل ارزش است که توسط یک موقعیت یا تعهد کنترل می شود. به عنوان مثال، چه مقدار ارزش توسط یک قرارداد مشتقه نشان داده می شود.

ارزش بازار قیمت یک اوراق بهادار است که توسط خریداران و فروشندگان در بازار از طریق عرضه و تقاضا تعیین می شود.

به عنوان مثال، یک اختیار خرید که نماینده 100 سهم از سهام XYZ با قیمت عملیاتی 40 دلار است، ممکن است در بازار با قیمت 1.20 دلار در هر قرارداد معامله شود (100 x 1.20 = ارزش بازار 120 دلار)، اما ارزش مفهومی 4000 دلار (100 x 40 دلار) را نشان می دهد.

کارایی ارزش مفهومی

ارزش مفهومی کل دارایی پایه یک اوراق بهادار به قیمت لحظه ای آن است. ارزش مفهومی بین مقدار پول سرمایه گذاری شده و مقدار پول مرتبط با کل معامله تمایز قائل می شود. ارزش مفهومی با ضرب واحدهای یک قرارداد در قیمت لحظه ای محاسبه می شود.

به عنوان مثال، فرض کنید یک سرمایه گذار می خواهد در یک قرارداد بازار مشتقات چیست؟ آتی طلا بخرد. هزینه قرارداد آتی برای خریدار 100 تروی طلا است. اگر قراردادهای آتی طلا با قیمت 1300 دلار معامله شوند، ارزش یک قرارداد آتی طلا 130000 دلار می باشد.

ارزش مفهومی را می توان در معاملات آتی و سهام استفاده کرد. اما بیشتر به پنج روش زیر دیده و استفاده می شود: از طریق مبادله نرخ بهره، مبادلات با بازده کل، گزینه های سهام، مبادله ارز خارجی و مشتقات ارز خارجی، و صندوق های قابل معامله در مبادله (ETF).

ارزش مفهومی در مبادله نرخ بهره، برای به دست آوردن میزان بهره استفاده می شود. در مبادله بازده کل، از این روش به عنوان بخشی از چندین محاسبات که نرخ مبادله را تعیین می کند، استفاده می شود. در اختیارات سهام، ارزش مفهومی به ارزشی اشاره دارد که سهام را کنترل می کند. با مبادلات ارز خارجی و مشتقات ارز خارجی، ارزش مفهومی برای ارزش گذاری ارزها استفاده می شود.

ارزش بازار یک شرکت کمک و نشانه خوبی برای برداشت سرمایه گذاران از چشم انداز تجاری آن است. دامنه ارزش های بازار در بازار بسیار زیاد است و از کمتر از 1 میلیون دلار برای کوچکترین شرکت ها تا صدها میلیارد برای بزرگترین و موفق ترین شرکت های جهان متغیر می باشد.

همچنین ارزش بازار می تواند در طول دوره های زمانی متفاوت بسیار نوسان داشته باشد و به طور قابل توجهی تحت تأثیر چرخه کسب و کار باشد. این ارزش ها ممکن است در طول بازارهای نزولی که همراه با رکود هستند، سقوط کند و اغلب در طول بازارهای صعودی که یکی از ویژگی های توسعه اقتصادی است، افزایش یابند.

ارزش مفهومی در مقابل ارزش ذاتی

ارزش مفهومی و ارزش ذاتی دو معیار متفاوت ارزش هستند که معامله گران و سرمایه گذاران مشتقات اغلب از آنها استفاده می کنند، اما هر اصطلاح چیزهای بسیار متفاوتی را توصیف می کند. که در ادامه به آنها اشاره می کنیم.

ارزش مفهومی Notional Value

ارزش دارایی های اساسی را توصیف می کند.

تحت تأثیر تغییرات قیمت دارایی پایه قرار می گیرد.

اغلب برای اندازه گیری حجم معاملات مشتقات استفاده می شود.

برای اتخاذ تصمیمات پوششی استفاده می شود.

ارزش ذاتی Intrinsic Value

سود دریافتی از اجرای قرارداد مشتقه در آن لحظه را توصیف می کند.

تحت تأثیر تغییرات قیمت دارایی پایه قرار می گیرد.

برای اندازه گیری حجم تجارت مفید نیست.

ارزش مفهومی بر ارزش دارایی های اساسی درگیر در قرارداد مشتقه متمرکز است. ارزش ذاتی با ارزش دارایی پایه مرتبط است، اما تنها به این صورت است که سودی را که سرمایه گذار می تواند با اجرای قرارداد به دست آورد، اندازه گیری می کند.

به عنوان مثال، یک قرارداد اختیار معامله معمولاً شامل 100 سهم از یک سهام است. اگر XYZ با قیمت 10 دلار معامله می شود، یک قرارداد برای XYZ دارای ارزش فرضی 1000 دلار است زیرا سهام XYZ به ارزش 1000 دلار را کنترل می کند.

اگر یک سرمایه گذار دارای اختیار خرید در XYZ با قیمت عملیاتی 11 دلار باشد، ارزش ذاتی آن قرارداد 100 دلار است زیرا آنها می توانند از قرارداد برای خرید سهام با 100 دلار تخفیف نسبت به قیمت بازار خود استفاده کنند.

معنی آن برای سرمایه گذاران فردی

اکثر سرمایه گذاران فردی احتمالاً در مقادیر زیادی و بالایی سرمایه گذاری نمی کنند که احساس کنند نیاز به پوشش و محافظت قابل توجهی از وجه سرمایه گذاری شده خود دارند. با این حال، اگر در حال معامله گزینه ها یا سایر مشتقات هستید، ارزش مفهومی ممکن است مفید باشد زیرا می تواند به شما در اندازه گیری حجم معامله کمک کند.

هر چه ارزش واقعی معامله در یک بازار مشتقه خاص بیشتر باشد، حجم معاملات آن قراردادها بیشتر خواهد بود. همچنین اگر می خواهید مشتقات با نقدینگی بالا معامله کنید، نگاه کردن به ارزش مفهومی می تواند به شما در یافتن گزینه ها، معاملات آتی و سایر مشتقات برای معامله کمک کند.

کلام آخر

ارزش بازار و ارزش مفهومی هر کدام مباحث و مبالغ متفاوتی را نشان می دهند که درک آن برای سرمایه گذاران مهم است. می توان گفت ارزش مفهومی این است که چقدر ارزش توسط یک تعهد یا قرارداد نشان داده می شود - به عنوان مثال، یک قرارداد اختیاری که 1000 بوشل گندم را کنترل می کند یا یک اوراق قرضه شرکتی با ارزش اسمی در سررسید 1000 دلار می باشد. با این حال، ارزش بازار این تعهد و معاملات به دلیل عرضه و تقاضا بازار مشتقات چیست؟ و شرایط حاکم بر بازار متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، اگر قرارداد اختیار معامله بسیار دور تر از مقدار پولی که باید پرداخت شود باشد، ارزش بازار آن ممکن است نزدیک به صفر باشد، یا اگر نرخ بهره به طور قابل توجهی افزایش یابد، ارزش بازار اوراق قرضه کمتر از 1000 دلار خواهد بود.

ارزش مفهومی : ارزش دارایی های کنترل شده توسط قرارداد مشتقه را اندازه گیری می کند.

می توان گفت ارزش مفهومی برابر است با واحد قرارداد ضرب در مقدار یک واحد.

محاسبات ارزش فرضی ممکن است برای انواع مختلف قراردادها بر اساس اوراق بهادار اساسی متفاوت باشد.

ارزش تصوری را می توان برای محاسبه حجم تجارت یا تعیین تعداد قراردادهای خرید برای اهداف پوشش استفاده کرد.

بازار مشتقات چیست؟

هر آنچه که باید درباره ارز دیجیتال کازماس (ATOM) بدانید

سوزاندن توکن: توکن سوزی ارز دیجیتال به چه معناست؟

آلت کوین چیست؟ مزایا، معایب، انواع و آینده

آشنایی با تاریخچه، بنیانگذارن و ایمنی ارز دیجیتال دسنترالند (MANA)

چیلیز (CHZ) ارز دیجیتال پیشرو برای ورزش و سرگرمی

ارز دیجیتال مونرو (XMR): ایمنی، بنیانگذاران و نحوه خرید

معرفی ارز دیجیتال زی کش (ZEC)

16 روش زیبایی دندان که تا حالا نمی دونستی .

خرید دستگاه تصفیه آب به صورت قسطی ◀30 ماه گارانتی طلایی

آشنایی با انواع بازار مالی

بازار مالی چیست؟

بازار سرمایه یا بازار مالی چیست و انواع بازارهای مالی

به بیانی ساده تر باید خدمت تان عرض کنیم که خرید و فروش تعداد زیادی از ابزارهای مالی شامل سهام، اوراق قرضه، ارزها و همچنین مشتقات مربوط به آن ها، کاری است که عموما در یک بازار مالی انجام می شود

بازار مالی چیست؟

بازار مالی را Financial markets نیز می نامند. این بازر مجموعه ی وسیعی از انواع بازارها را دربر می گیرد که در تمامی این مارکت ها، اوراق بهادار خرید و فروش می شود. بازار مبادله سهام، بازارهای اوراق قرضه، بازار فارکس (Forex Market – FX) و بازارهای مشتقات (Derivative Markets) و دیگر انواع بازارها، از انواع بازارهایی هستند که در زمره ی بازار مالی قرار می گیرند.

اقتصاد حیاتی برای عملکرد صحیح و جذب سرمایه مورد نیازشان به بازار مالی احتیاج دارند. بازار مالی بستری را برای خریداران و فروشندگان فراهم می کند تا در این بستر بتوانند به مبادله ی کالا و خرید و فروش بپردازند. بازار مالی با ارائه ی اوراق بهادار، برای کسب و کارهایی که نیازمند پول هستند ، سرمایه فراهم می ‌کند و هم رده با این فعالیت خود، برای افرادی که پول زیادی را در این بازارها سرمایه می کنند، نیز در نظر می گیرند.

به بیانی ساده تر باید خدمت تان عرض کنیم که خرید و فروش تعداد زیادی از ابزارهای مالی شامل سهام، اوراق قرضه، ارزها و همچنین مشتقات مربوط به آن ها، کاری است که عموما در یک بازار مالی انجام می شود. به عنوان مثال، بورس را می توانیم یکی از ملموس ترین مثال ها برای نشان دادن بازارهای مالی به شما در نظر بگیریم.

با تصور بورس و شرایط معامله در آن متوجه خواهید شد که بازارهای مالی برای اینکه بتوانند در بستری امن به فعالیت بپردازند نیاز دارند تا قیمت‌ ها و اطلاعات مورد نیاز تمامی‌ کاربران بازار به ‌طور کامل و بدون دست‌ کاری به دست آن ‌ها برسد.

نکته ی جالب درباره ی بازار مالی این است که این بازارها خودشان از انواع مختلفی تشکیل می شوند که هر کدام از این موارد، ویژگی های خاص خودشان را دارند. در ادامه به شرح هر کدام از این انواع خواهیم پرداخت :

آیا می دانید بازار مالی چیست؟

انواع بازار مالی

بازار مستقیم (Over – the – counter Markets, OTC)

در این مدل بازارها تمامی‌ مبادلات به شکل الکترونیکی انجام می ‌شوند و هیچ‌گ ونه مرکز فیزیکی برای این مبادلات تعریف نمی شود. به همین دلیل به این بازارها، بازارهای غیر متمرکز نیز گفته می شود. در بازارهای مستقیم، هیچ شخص سومی با نام کارگزار ظاهر نمی شود و دو طرف معامله به صورت مستقیم با یکدیگر ارتباط خواهند گرفت.

سهام هایی که در بازار مستقیم عرضه می شوند و مبادله می شوند عموما سهام هایی هستند که به صورت عمومی ‌در بازار بورس نیویورک NYSE)، نزدک (NASDAQ) و یا بازار بورس آمریکا (American Stock Exchange – ISE) به نمایش گذاشته نشده ‌اند.

در بازار مستقیم شرکت هایی مبادله می شوند که بسیار کوچک تر از شرکت هایی هستند که در بازارهای مالی اصلی مبادله می گردند. از این رو، بازارهای فرابورس نیازمند قوانین نظارت کمتری بازار مشتقات چیست؟ بوده که در نتیجه هزینه استفاده از آن ‌ها نیز به مراتب کمتر خواهد شد.

بازارهای اوراق قرضه (Bond Markets)

اوراق قرضه نوعی اوراق بهادار هستند که به صورت وام در اختیار یک فرد قرار میگیرند تا با استفاده از آن فرد بتواند کارهای مالی خود را انجام دهد. در ازای پرداخت این اوراق بهادار به وام گیرنده، طبیعتا یک سری شروط بین وام دهنده و وام گیرنده لیست می شوند که طی این شروط، یک درصد معینی به عنوان سود پول وام دهنده، تعریف می شود.

شرکت ‌ها و همچنین شهرداری ‌ها (Municipalities)، دولت ‌های محلی ایالتی (States) و دولت‌ های مرکزی (Sovereign Governments) با هدف تأمین مالی پروژه ‌ها و عملیات‌ ها، اوراق قرضه را منتشر می کنند. خیلی ها، بازارهای اوراق قرضه را با عنوان بازارهای بر پایه بدهی (Debt markets (Credit markets و یا بازارهای درآمد ثابت (Fixed – income markets) می شناسند.

اوراق بهادار یا همان اوراق قرضه عموما شامل اوراق و لوایح می شوند که این موارد باید از جانب خزانه‌داری ‌ایالات متحده آمریکا (Notes and bills issued by the United States Treasury) صادر شوند. در نهایت هم این اوراق در بازارهای اوراق قرضه به فروش می رسند.

همه چیز درباره ی بازار مالی

بازارهای پولی (Money Markets)

در بازارهای پولی عموما به مبادله ی کالاهایی می پردازند که دارای تاریخ انقضای کم، سود از پیش تعیین شده و امنیت بالا بالا باشند. در واقع در بازار پولی، هدف این است که دو طرف خیلی زود بتوانند به نقدینگی ناشی از فروش محصول دست پیدا کنند.

بازارهای پولی در سطح عمومی ‌و عمده ‌فروشی، شامل حجم‌ معاملاتی بالایی بین مؤسسات و معامله ‌گران می شوند. اما در سطح خرده ‌فروشی این طور نیست و ‌ این بازارها شامل صندوق ‌های سرمایه ‌گذاری مشترکی (Mutual Funds) می شوند که توسط سرمایه‌گذاران منفرد و حساب ‌های باز شده در‌ این بازارها توسط مشتریان بانکی خریداری شده اند.

در کل، سرمایه گذاری در بازارهای پولی عموما برای خرید گواهی ‌های سپرده کوتاه ‌مدت (Certificate of deposit – CD’s) و یا خرید اوراق منتشر شده توسط شهرداری ‌ها و یا اوراق منتشر شده توسط خزانه‌ داری و غیره انجام می شود.

بازارهای مشتقات (Derivatives Market)

ارزش قراردادی که بین دو یا چند طرف معامله نوشته می‌ شوند در بازارهای مشتقات نوشته می شوند، بر پایه ی یک دارایی مالی پایه (مانند یک اوراق قرضه) و یا یک دارایی خاص (مانند یک شاخص) تعیین می ‌شود. یک قرارداد مشتقات به ‌صورت تکی، قراردادی بی ‌ارزش محسوب می شود.

در بازارهای مشتقات سهام ‌ها به‌ صورت مستقیم مبادله نمی ‌شوند و عموما به ‌صورت قراردادهای آتی و یا قراردادهای اختیاری، معامله، خرید یا فروش و یا به صورت انواع دیگری از محصولات مالی (Financial Products) مبادله می ‌گردند.

ارزش اوراق مشتقات به عنوان یک اوراق بهادار ثانویه، از ابزارهای مالی مانند اوراق قرضه (Bonds)، کالاها (Commodities)، ارزها (Currencies)، نرخ‌های بهره (Interest rates)، شاخص‌های بازار (Market indexes) و همچنین سهام (Stocks) دریافت می شود.

بازار فارکس

بازار فارکس (Foreign exchange market, FOREX, FX) یک بازار مالی تعریف می شود. افراد در این بازار می توانند به خرید، فروش، مبادله و معامله‌ گری بر روی ارزها مشغول شوند. در بازار فارکس، پول به ‌عنوان نقد ‌پذیر‌ترین نوع تمامی دارایی ‌ها شناخته می‌شود. و اصلا به همین دلیل است که بازار فارکس نقدینه ‌ترین بازار در کل دنیا می شناسند.

فارکس نیز مانند بازارهای مستقیم، نوعی بازار غیر متمرکز است و برای مبادله، به هیچ کارگزار و نفر سومی، احتیاج نیست چرا که تمامی معاملات در این بازار از طریق شبکه ‌ای بین ‌المللی از کامپیوترها و کارگزاری ‌ها در سراسر جهان انجام می شود.

شرکت ‌های تجاری (Commercial Companies)، بانک ‌های مرکزی (Central Banks)، شرکت ‌های مدیریت سرمایه‌ گذاری (Investment management firms)، صندوق ‌های سرمایه‌ گذاری (Hedge funds)، بازار مشتقات چیست؟ کارگزاری ‌های خرد فارکس (Retail forex brokers) و همچنین سرمایه‌ گذاران مختلف دیگر، در کنار یکدیگر، بازار فارکس را تشکیل می دهند.

تعریف بازار مالی

سخن آخر و جمع بندی

با توجه به اینکه حالا با انواع بازار مالی، ویژگی ها و فاکتورهای مختلف آن آشنا شدید، حالا لازم است بدانید که به‌ طور گسترده به هر نوع بازاری که در آن عملیات مبادلات اوراق قرضه انجام می‌ گیرند، بازارهای مالی گفته می ‌شود.

این بازارها برای عملیات روان ‌تر و همچنین تأمین سرمایه جامعه بسیار مهم هستند و تمامی‌ انواع اوراق قرضه را معامله می نمایند. در نهایت شما با شناخت انواع بازار مالی مانند بازار فارکس، بازار پولی، بازار سهام و بازار اوراق قرضه، می توانید با توجه به شرایط و بودجه و زمینه ی فعالیت خودتان، تصمیم بگیرید که می توانید در کدام زمینه فعالیت نمایید.

بازار دوطرفه چیست

بازارها برای بقا نیازمند مشتریان و مخاطبان وفادار هستند و چنانچه منافع مشتریان یک بازار تامین نشود بی‌شک درصدد حذف آن از اهداف خود برخواهند آمد.

بازارهای مالی نیز از این قاعده مستثنی نیستند و اگر ابزار مناسب برای بهره‌گیری از ظرفیت یک بازار مالی در اختیار معامله‌گران قرار نگیرد، به دنبال خروج از آن خواهند بود.

به گزارش تین نیوز به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، بازار سرمایه طی ماه‌های گذشته پس از رشدی سریع و حبابی، اصلاحی فرسایشی را تجربه کرد. در این شرایط ضعف زیرساخت‌ها و عدم توسعه نهادی و ابزاری این بازار بیش از هر زمان دیگر خود را نشان داد. در این میان تصمیماتی مقطعی همچون تزریق پول، ایجاد دامنه نوسان نامتقارن، تغییر در زمان پیش‌گشایش، حذف نوسان‌گیری روزانه و مانند اینها، نتیجه‌ای جز دامن زدن به بحران سقوط بورس و تشدید خروج پول از بازار سرمایه در پی نداشت.

ضمن اینکه ابزارهای تحلیل از جمله تحلیل تکنیکال نیز به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای قابل اتکا در بازارهای مالی در دوران صعود و نزول بورس رنگ باخت و بی‌اثر واقع شد.

در حالی که اجرای فروش استقراضی نه تنها در دوره ریزش بازار به آسانی و بدون صرف منابع می‌توانست رسیدن به تعادل و تغییر روند را در بازار رقم بزند، بلکه در دوران رشد سریع شاخص نیز می‌توانست از ایجاد حباب در بازار جلوگیری کند.

اما اینکه چرا فروش استقراضی یا همان ابزار ایجاد بازار دوطرفه که جذابیت دائمی را برای فعالان بازارهای مالی در سراسر دنیا به همراه دارد با وجود رفع موانع فقهی کنار گذاشته شده است؟

معامله‌گران؛ پای ثابت رفت و برگشت بازارها

بازارهای مالی در دنیا در صعود و نزول همواره هوای فعالان خود را دارند؛ به طوری که نه تنها در افزایش قیمت، بلکه در کاهش قیمت نیز به معامله‌گران سود می‌رسانند. به این صورت که در روند نزولی بدون اینکه سهمی در اختیار داشته باشند آن را به فروش می‌رسانند، اما متعهد می‌شوند در آینده آن سهم را خریداری کرده و به تعهد خود عمل کنند و از این طریق به میزان کاهش قیمت از معامله کسب سود می‌کنند.

اما این ابزار با وجود تجربه طولانی در بازارهای مالی دنیا به دلیل نقض قوانین بیع و عدم امکان فروش مالی که در اختیار متبایعین (طرفین قرارداد) نیست، از همان ابتدای مطرح شدن در سازمان بورس با مخالفت کمیته فقهی این سازمان مواجه شد و واحد تحقیق و توسعه سازمان را به صرافت راهکاری برای تامین نظر این کمیته انداخت.

بد و خوب فروش استقراضی

همایون دارابی، فعال بازار سرمایه درخصوص ابزار فروش استقراضی و اجرای آن در بازار سرمایه کشور گفت: معاملات استقراضی یکی از روش‌های معاملاتی است که در آن سرمایه‌گذار با امید به بهره‌مندی از روند کاهشی آتی بازار اقدام به قرض گرفتن و فروش دارایی کرده و پس از افت قیمت، مجددا دارایی را خریده و به قرض‌دهنده بازمی‌گرداند.

پس از تامین نظر کمیته فقهی سازمان بورس اجرای این ابزار و دیگر ابزارهای مشتقه در بازار سرمایه اجازه شرعی بازار مشتقات چیست؟ دریافت کرد و قابل اجرا شد.

وی درخصوص دلایل اجرایی نشدن این ابزار پس از تایید کمیته فقهی خاطرنشان کرد: مشکلات موجود در اجرای این ابزار در بورس کشور به چند دلیل کلی بازمی‌گردد؛ نخست اینکه همواره محدودیت‌ها و کمبودهای نرم‌افزاری چه در اجرای معاملات و چه در ثبت آنها در صورت‌های مالی فعالان حقیقی و حقوقی بازار وجود دارد.چراکه در حال حاضر این نرم‌افزارها تنها در اختیار یک شرکت خدمات کامپیوتری خارجی است و در دسترس همگان نیست.

این فعال بازار سرمایه وجود برخی محدودیت‌های داخلی را دلیل دیگر اجرا نشدن ابزار فروش استقراضی عنوان کرد و گفت: مشکل بزرگ‌تر عدم روان بودن معاملات در بورس تهران به دلیل وجود دامنه نوسان و حجم مبنا است که ریسک انجام این معاملات را تشدید می‌کند.

به عنوان مثال اگر فروشنده اوراق استقراضی بتواند هر لحظه دارایی خریداری‌شده و موقعیت آن را ببیند، باز هم ممکن است به دلیل تشکیل صف خرید و سفارش باز خود در پوزیشن فروش متحمل زیان شدید شود.

زیان نامحدود در کمین ناشران

دارابی معایب اجرای معاملات فروش استقراضی را محدود به این دو دلیل ندانست و اظهار کرد: مشکل سوم این است که در مورد معاملات آپشن سود ناشر این اوراق محدود ولی زیانش نامحدود است؛ مانند حالتی که در Short Squeeze‌ها (فشار پوزیشن استقراضی) دیده شد و زیان‌های چند میلیارد دلاری برای معامله‌گران محقق شد.

وی وجود چالش استفاده از ابزارهای مشتقه در بازارهای مالی را محدود به ایران ندانست و یادآور شد: در سطح بین‌الملل نیز استفاده از این ابزارها با چالش‌های جدی مواجه است. رفتار اخیر شورت اسکوئیزرها نشان داد افزایش استفاده از ابزارهای مشتقه به‌خصوص در سمت فروش می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

در پدیده‌هایی مثل حمله گروه‌های سهامداری پلت‌فرم شبکه اجتماعی، سرمایه‌گذاران فروشنده استقراضی در نمادهایی نظیر گیم استاپ با زیان‌های بسیاری مواجه شدند که نشان می‌دهد این ابزار در حالت‌های حدی استفاده می‌تواند حتی به آشفتگی بیشتر بازار منجر شود.

دارابی افزود: در همین حال در بحران ۲۰۰۸ نیز شدت بدبینی به بازار و فروش‌های استقراضی گسترده موجب ممنوعیت استفاده از این ابزار شد. لذا هر چند در حالت عادی دوطرفه شدن بازار، امکان خرید و فروش همزمان می‌تواند به مهار بیشتر ریسک منجر شود، اما در مواردی این ابزار می‌تواند به وضعیت‌های آشفته‌تر منجر شود.چراکه استفاده از این ابزارها نیازمند کنترل دقیق‌تر است.

وی با اشاره به زیان نزدیک به ۲۰میلیارد دلاری در گیم استاپ صندوق‌ها در آمریکا در پوزیشن فروش تصریح کرد: چنین زیانی در کشور ما قابل قبول نیست و حتی یک صدم این رقم نیز می‌تواند تمام دستگاه‌های نظارتی را در مورد یک نهاد مالی دولتی یا عمومی به واکنش وادار سازد. در ایران چون اکثر فعالان بزرگ بازار سرمایه دولتی هستند اگر یک زیان بزرگ به ناشر وارد شود توجیه کردن دلایل آن بسیار دشوار است.

بازار دو طرفه؛ تنها راه پیش رو

اما مهدی سوری، تحلیلگر و مدرس بازار سرمایه با اشاره به نتایج مطلوب و تجربه‌های مثبت بازارهای مالی در دنیا در اجرای دوطرفه معاملات در بازارهای مالی گفت: ابزارهای استاندارد زیادی در بازارهای مالی دنیا هستند که هنوز در بازار ما مورد استفاده قرار نگرفته است. همین مساله سبب بروز فاصله در استاندارد بازار ما با بازارهای جهانی شده است.

وی در ارزیابی زمان ورود ابزاری همچون فروش استقراضی به گردونه معاملات در شرایط کنونی خاطرنشان کرد: نزدیک شدن بازار ما به بازارهای جهانی چه در دوران رونق و چه در دوران رکود اتفاقی مثبت است؛ چراکه ضعف نبود ابزارهای دو‌طرفه در بازار سرمایه ما همواره قابل لمس است.

سوری یادآور شد: در حال حاضر برخی اوراق اختیار خرید و اوراق اختیار فروش در بازار وجود دارد، اما به دلیل پایین بودن تنوع این اوراق عمق این بازار بسیار کم است. این در حالی است که به دلیل مدل قرارداد این نوع اوراق بسیاری از کارگزاری‌ها ریسک آن را نمی‌پذیرند و همین مساله سبب شده تا این نوع اوراق برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای جذاب نباشد و بازار آن نیز به دلیل عدم استقبال حرفه‌ای‌ها عمق پیدا نکند.

این کارشناس بازار سرمایه با مرور تلاش‌های صورت گرفته در سال‌های اخیر برای دو طرفه کردن بازار تصریح کرد: در حال حاضر اجازه اجرای فروش استقراضی با مدل استاندارد خود به دلایل ایرادات فقهی داده نشده است و اقدامات صورت گرفته برای اجرای این ابزار با مدل موجود در بازارهای جهانی متفاوت است. اما رویه مسلم این است که بازار ما نیز دیر یا زود ناچار به پذیرش بازار مشتقات چیست؟ ابزارهای استاندارد است.

وی اضافه کرد: حتی اگر با تغییرات فقهی و اجرای آن در قالب عقود اسلامی این ابزارها به کار گرفته شود، باز هم از عدم بهره‌گیری آنها به مراتب بهتر است و آسیب کمتری را متوجه بورس کشور می‌کند. ما در آینده چاره‌ای جز اجرای این روش‌ها نخواهیم داشت و تا زمانی که ابزارهای لازم در بازار سرمایه ما فعال نشود، رسیدن به تعادل و مسائلی همچون پوشش ریسک سهامداران مهجور باقی خواهد ماند.

آشنایی با معاملات دوطرفه

بازار دو طرفه به بازاری گفته می‌شود که سهامداران آن زمانی که انتظار اصلاح یا افت قیمتی یک سهم را دارند می‌توانند فروش استقراضی انجام دهند؛ یعنی بدون اینکه سهمی داشته باشند می‌توانند آن را به فروش برسانند و متعهد شوند که در زمانی مشخص در آینده سهم آن شرکت را خریده و به قرارداد عمل کنند. فرض کنید قیمت یک سهم ۲۰۰ تومان است و شما پیش‌بینی می‌کنید قیمت آن در آینده کاهش یافته و به ۶۰ تومان خواهد رسید.

در شرایط عادی شما امکان کسب سود از این پیش‌بینی نخواهید داشت؛ اما در قالب فروش استقراضی و بازار دوطرفه می‌توانید این سهم را بدون اینکه ابتدا آن را بخرید طبق قراردادی آن به فروش برسانید و متعهد شوید که در آینده سهام مذکور را تحویل دهید. حال اگر قیمت سهم نزولی شود و به ۶۰ تومان برسد شما می‌توانید با خرید آن در بازار به قیمت ۶۰ تومان و تحویل آن طبق قرارداد، مبلغ ۲۰۰ تومان از خریدار دریافت کنید و سود کسب کنید. علاوه بر کسب بازدهی مزایای دیگری نیز برای بازارهای دوطرفه می‌توان برشمرد.در واقع در بازارها یا بورس‌های جهانی، یک ابزار یا روش سرمایه‌گذاری تحت عنوان فروش استقراضی (Short Selling) وجود دارد که می‌توان از نزول قیمت سهام سود کرد.

حال این حالت را با بازار یک طرفه مقایسه کنید. فرض کنید شما سهام شرکت a را به قیمت ۲۰۰ تومان خریداری کرده باشید، حال اگر قیمت سهام افزایش پیدا کند شما هم به سود خواهید رسید و در صورت کاهش قیمت کمتر از مبلغ خریداری شده شما وارد زیان می‌شوید. پس در بازارهای یک طرفه شما باید سهام را ارزان بخرید و بعد گران بفروشید تا سود به‌دست آورید.

اما در بازار دوطرفه هم می‌توانید از افزایش قیمت در هنگام خرید یک سهام هم هنگام کاهش قیمت در زمان فروش سهام، سود کسب کنید. فعالان قدیمی بورس که دوران رکود بازار را چشیده‌اند، بیشتر می‌توانند به مزایای بازار دوطرفه واقف باشند.

از جمله معایب یک بازار یک‌طرفه می‌توان به زمان‌بر شدن دوران رکود، خروج سرمایه‌ها در فاز اصلاحی، کاهش محسوس نقدشوندگی و ایجاد حباب در دوره‌های رونق اشاره کرد. این در حالی است که در یک بازار دوطرفه می‌توان از مزایایی همچون امکان کسب بازدهی در ریزش بازارها، پررنگ شدن نقش تحلیل در تصمیمات سرمایه‌گذاری، جلوگیری از ایجاد حباب در بازار و سهام شرکت‌های مختلف، کارآ شدن ابزار تحلیل تکنیکال و استفاده از ابزارهای کمکی که در دنیا استفاده می‌شود و افزایش شدید نقدشوندگی در بورس بهره جست. در حال حاضر، در بازار مشتقات شاهد بازار دوطرفه هستیم. بازار معاملات آتی بورس کالا و بازار اختیار سهام و کالا دو بازاری است که فرآیند دوطرفه‌سازی بازار کامل پیاده شده است اما به دلیل عمق کم این بازارها و عدم شناخت فعالان حوزه سرمایه‌گذاری، چندان مورد توجه قرار نگرفته‌اند.